بازگشتی برای ابرهای خصوصی

شرکت‌هایی که با هزینه‌های ابری بالایی مواجه هستند، نگاه متعادل‌تری به محل قرارگیری حجم کاری دارند و بازگشت به یک ابر در مرکز داده خودشان را در نظر می‌گیرند.

من با ابرهای خصوصی همراه بوده ام. من خیلی کار خصوصی ابری انجام نمی دهم، اما در حال نوشتن و طراحی دوره هایی در این زمینه هستم. همانطور که ممکن است به خاطر داشته باشید، چندی پیش، ابرهای خصوصی تمرکز اصلی بیشتر شرکت ها بود. آنها نمی‌خواستند داده‌ها و فرآیندهایشان از کنترل فیزیکی مستقیم آنها خارج شود، اما می‌خواستند به سمت «یک ابر» حرکت کنند. بنابراین آنها بارهای کاری خود را بر روی یکی از چندین سیستم عامل ابر خصوصی که در آن زمان تحت فشار قرار می گرفتند، میزبانی کردند. برخی اختصاصی، برخی منبع باز.

مشکل من با ابرهای خصوصی این است که آنها فقط یک مزیت جزئی نسبت به میزبانی سنتی داخلی دارند. شما هنوز باید سخت افزار را در اختیار داشته باشید، و همچنان باید آن را ارتقا و نگهداری کنید، بنابراین مزیت اساسی آن چیست؟ 

کسانی که در آن زمان و اکنون از ابرهای خصوصی دفاع می کردند، به شما خواهند گفت که این ابرها از بسیاری از مزایای ابرهای عمومی، مانند تامین منابع بر اساس تقاضا، مقیاس بندی خودکار، و امیدوارم که بهتر باشد، تقلید می کند. کارایی، اما در سخت افزاری که شما مالک و کنترل آن هستید. برخی از اینها درست است، اما آزمایش من در آن زمان نتایج متفاوتی ارائه داد.

اگرچه هیچ پلتفرمی را رد نمی‌کنم، ابرهای خصوصی بهترین انتخاب برای بسیاری از شرکت‌ها نبود. ارائه دهندگان ابر عمومی مزایای بسیار بیشتری را ارائه می دهند، به ویژه هنگامی که به تکامل فناوری به عنوان یک مفهوم کل نگر نگاه می کنیم.

علاقه مجدد به ابرهای خصوصی

دو چیز می‌تواند بازی را برای ابرهای خصوصی تغییر دهد. اول، عمومی قیمت ابری تقریباً یکسان یا در حال افزایش است. دوم، قیمت چیزهایی که در مراکز داده پیدا می کنید، مانند سیستم های ذخیره سازی و سرورهای محاسباتی، به طور قابل توجهی کاهش یافته است. این باعث می شود بسیاری از شرکت ها در مورد ابرهای خصوصی تجدید نظر کنند.

به عنوان مثال، OpenStack را انتخاب کنید، نرم افزار منبع باز که بیشتر برای استقرار ابرهای خصوصی استفاده می شود. علیرغم تغییر بسیاری از شرکت ها به سمت ابرهای عمومی در ۱۰ سال گذشته، OpenStack از بین نرفته است. در واقع، پروژه منبع باز که OpenStack را ایجاد می کند، همچنان در حال انتشار نسخه های جدید به طور پیوسته است. علاوه بر این، هزاران تعهد کد را از شرکت‌های مختلف و مشارکت‌کنندگان فردی دریافت می‌کند. 

OpenStack اکنون کاملاً Kubernetes است مبتنی بر. این بدان معنی است که Kubernetes به عنوان موتور ارکستراسیون اساسی برای OpenStack عمل می کند. این امر OpenStack را «کانتینر دوستانه» می‌کند و به پلتفرم ابری اجازه می‌دهد هم ماشین‌های مجازی و هم برنامه‌های مبتنی بر میکروسرویس‌های کانتینری را میزبانی کند. این به این معنی است که آن را نیز برای cloud-Native آماده می کند. آن کادر را علامت بزنید.

چرا ابرهای خصوصی؟ چرا اکنون؟ 

فرای قیمت سخت افزار و هزینه بالای ابرهای عمومی، دلایل دیگری برای علاقه مجدد به ابرهای خصوصی وجود دارد. به عنوان مثال: 

• معماری Multicloud به جریان اصلی تبدیل شده است. سازمان‌ها می‌توانند از ابرهای خصوصی در کنار محیط‌های ابری عمومی استفاده کنند.
• روند بازگرداندن ابری که در آن شرکت‌ها بار کاری را به مراکز داده خودشان برمی‌گردانند، احتمال پذیرش ابر خصوصی را بیشتر می‌کند.
• پلتفرم‌های ابری خصوصی، سهولت استفاده خود را بهبود بخشیده‌اند. من چند بار چند ماه پیش OpenStack را پیاده‌سازی کردم و مثل اجرای یک پروژه مهندسی بود. از آن زمان، تا حد زیادی رفع شده است. توزیع های ساده ممکن است سازمان های بیشتری را جذب کند.
• فروشندگانی مانند Red Hat، Canonical و Mirantis به پشتیبانی از ابرهای خصوصی ادامه می دهند، که نشان می دهد بازار هنوز آنجاست.
• برجسته‌ترین ارائه‌دهندگان ابر عمومی، نسخه‌های کوچک‌شده‌ای از ارائه‌های ابر عمومی خود، مانند AWS’s Outpost و Microsoft’s Stack را در محل ارائه می‌دهند. این ابرهای خصوصی که اغلب «میکرو ابرها» نامیده می شوند، با همتایان ابر عمومی خود در یک پیکربندی ابر ترکیبی کار می کنند.

البته، آنقدرها هم آسان نیست

با توجه به اینکه همه چیز در طول زمان تغییر می‌کند و اولویت‌های کسب‌وکار تغییر می‌کند، هیچ فناوری یک اسلم دانک نیست. وقتی می شنوم «ما یک فروشگاه فقط ابری عمومی هستیم» یا «ما هرگز از ابرهای عمومی استفاده نمی کنیم» سرم را تکان می دهم. هر دوی این رویکردها اشتباه است.

شرکت‌ها باید نیازهای خود را درک کنند و مجموعه راه‌حل مناسبی را انتخاب کنند که بیشترین ارزش را به کسب و کار بازگرداند. اگر من کمی شبیه یک رکورد شکسته به نظر می‌رسم، به این دلیل است که معماران ابر هنوز این اشتباه را انجام می‌دهند.

شما باید مزایای راه حل فناوری را در حال حاضر و همچنین در آینده در نظر بگیرید. اگرچه ابرهای خصوصی اکنون می توانند ارزان تر باشند، ممکن است در دراز مدت انتخاب مناسبی نباشند. برای یک چیز، بیشتر نوآوری ها، از جمله هوش مصنوعی مولد، در ارائه دهندگان ابر عمومی اتفاق می افتد. این ممکن است زمانی برای گاز گرفتن گلوله و خرج کردن پول اضافی باشد.

از سوی دیگر، بسیاری از برنامه‌ها و مجموعه داده‌ها در واقع ارزان‌تر بوده و در پلتفرم‌های داخلی بهتر اجرا می‌شوند. نکته اصلی این است که همه پلتفرم ها باید ارزیابی شوند. این کمی پیچیده‌تر از آن چیزی است که بسیاری می‌فهمند، اما اکنون نمی‌توانیم چشم‌پوشی بگذاریم. همه گزینه ها را در نظر بگیرید – حتی ابرهای خصوصی.