۱۲ نمونه از فناوری های قدیمی که هرگز نمی میرند

از نوار مغناطیسی گرفته تا مین فریم، گاهی اوقات فناوری قدیمی واقعا بهتر است. با این فناوری‌های سرسخت که هنوز هم قدرتمند هستند، به گذشته سفر کنید.

• تراشه Z80
• شبیه سازهای بازی
• PuTTY
• FreeDOS
• یونیکس BSD
• صفحه کلیدهای رایانه شخصی IBM
• MATLAB
• نوار مغناطیسی
• پیجرها
• پایگاه‌های داده SQL

دنیای فناوری اغلب مانند یک رژه بی پایان از ایده ها، معماری ها، زبان ها و دستگاه های جدید شگفت انگیز به نظر می رسد. همچنین گاهی اوقات اتفاق می افتد که یک چیز یک بار جدید کمی بیش از حد در اطراف بماند. شاید یک ابزار به سادگی فرسوده نشود. شاید جایگزینی مخرب هرگز ظاهر نشود. گاهی اوقات، جایگزین عالی به خوبی حالت آماده به کار قدیمی نیست.

بیایید این مصنوعات صنعت رایانه را که ثابت قدم ارائه می‌کنند جشن بگیریم—روز به روز، سال به سال، برخی از آنها برای چندین دهه. مطمئناً، آنها ممکن است کنفرانس های پر زرق و برقی به نام خود نداشته باشند، یا اولین حضور بزرگ خود را در یک IPO بیش از حد تبلیغاتی انجام ندهند، اما آنها کاری را که قرار است انجام دهند، انجام می دهند.

در اینجا نگاهی داریم به برخی از بهترین فناوری های قدیمی که هرگز نمی میرند. ایده‌ها و چیزهایی – تراشه‌ها، برنامه‌ها، زبان‌ها – که به نوعی نشانه خروج از صحنه را از دست دادند. اوه، ممکن است دیگر زیاد متوجه آنها نشویم. گاهی اوقات فراموش می کنیم که آنها آنجا هستند. اما این فناوری قدیمی همچنان به کار خود ادامه می‌دهد، نرم و بی‌نظیر. آن را ادای احترام به ایده آل مهندسی صدا در نظر بگیرید، و احتمالاً یادآوری این است که فناوری خوب لزوماً نیازی به تعویض هر چند سال یک بار ندارد.

تراشه Z80

تراشه پردازنده Z80 در سال ۱۹۷۴ به عنوان شاخه ای از اینتل موفق ۸۰۸۰ شروع شد. این یک تراشه رقیب بود که رجیسترهای اضافی و دستورات بیشتری را ارائه می کرد اما تا حد زیادی با ۸۰۸۰ سازگار بود. توسعه دهندگان می توانستند کد ۸۰۸۰ قدیمی خود را اجرا کنند یا بهینه سازی کنند. آن را با ویژگی های اضافی کمی سریع تر است.

در حالی که اینتل به سمت ایجاد تراشه‌های x86 بزرگ‌تر، بهتر و فوق‌العاده سریع‌تر حرکت کرد، Z80 ​​Zilog به پیشرفت خود در بخش‌های کمتر قابل مشاهده مانند میکروکنترلرها ادامه داد. امروزه، سازندگانی که می خواهند یک ریزپردازنده پایدار با مجموعه ای عمیق و غنی از کتابخانه ها اضافه کنند، می توانند بین تعدادی از گزینه ها انتخاب کنند. هم از Zilog و هم از منابع دوم و سوم. و برای کسانی که می‌خواهند از سنت استفاده کنند، برخی از تولیدکنندگان مانند توشیبا به آرامی خط را با افزودن اتوبوس‌های وسیع‌تر و ثبت‌های چاق‌تر گسترش داد.

شبیه سازهای بازی

هرکسی که می‌خواهد بازی‌های ویدیویی قدیمی انجام دهد، می‌تواند به انواع شبیه‌سازهای منبع باز مراجعه کند که به ما اجازه می‌دهند کد اصلی را روی ماشین‌های مدرن اجرا کنیم. پلتفرم های محبوبی مانند Super Nintendo پیاده سازی های محکمی وجود دارد، اما می توانید چارچوب های مبهم تری مانند Commodore Amiga را نیز بیابید. . برخی از توسعه دهندگان حتی راهی برای اجرای کد در رام های بازی های آرکید محبوب پیدا کرده اند. مطمئناً، بازی‌های جدیدتر قهرمان‌های اول شخص خود را به گونه‌ای ارائه می‌کنند که به شما امکان می‌دهد تمام منافذ عرق‌کرده را احساس کنید، اما در مورد برنده شدن در یک بازی که در ASCII در صفحه پایانه رندر شده است، چیزی رضایت‌بخش وجود دارد.

PuTTY

تعداد زیادی از برنامه‌های نرم‌افزاری که برای ویندوز اصلی نوشته شده‌اند به حرکت خود ادامه می‌دهند. یکی از این برنامه ها PuTTY است که برای راه اندازی یک اتصال SSH استفاده می شود. من معمولاً از PuTTY برای ورود به ماشین‌های ابری استفاده می‌کنم. حتی می‌تواند پروتکل اصلی ورود SUPDUP را که مربوط به دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی است، راه‌اندازی کند. گروه کوچکی از داوطلبان کد اصلی را حفظ می‌کنند که ابتدا در سال ۱۹۹۹ منتشر شد. ساده‌ترین راه برای استفاده از PuTTY دانلود یک exe.

FreeDOS

شاید تماس با FreeDOS تکنولوژی قدیمی کاملاً منصفانه نباشد. چرا، همین امسال شخصی نسخه جدیدی از Edlin را اضافه کرد، برنامه کلاسیک ویرایش فایل مبتنی بر خط. و این همه چیز نیست: تعدادی از نسخه های جدید و اصلاح شده کد خط فرمان قدیمی اکنون بخشی از FreeDOS هستند. اما توسعه مداوم این واقعیت را تغییر نمی دهد که پروژه به زنده نگه داشتن DOS، خط فرمان و برنامه هایی که روی آن اجرا می شوند اختصاص داده شده است. اگر نرم افزار DOS قدیمی دارید که می خواهید به استفاده از آن ادامه دهید، FreeDOS یکی از ساده ترین راه ها برای انجام آن است. به گذشته سفر کنید و از دنیای سریع و پاسخگو DOS لذت ببرید. در اینجا، می توانید مطمئن باشید که مکان نما شما هرگز به یک توپ چرخان و بی پاسخ تبدیل نمی شود. مکان نما همانطور که باید یک مکان نما خواهد بود.

یونیکس BSD

بعد از اینکه آزمایشگاه بل یونیکس را ساخت، تعدادی از کلون ها ظاهر شدند. زمانی که AT&T سعی کرد بر مالکیت معنوی کنترل داشته باشد، گروهی از برنامه نویسان باهوش نسخه های خود را از ابزارهای خط فرمان رایج نوشتند و آنها را تحت مجوز توزیع نرم افزار برکلی (BSD).

امروزه، این کد اغلب در سراسر جهان لینوکس در توزیع های Red Hat یا Ubuntu یافت می شود. یک هسته جامد هنوز تحت نام BSD زندگی می کند و به بسیاری از کنوانسیون هایی که برای اولین بار در برکلی تأسیس شد، پایبند است. نسخه‌هایی مانند OpenBSD، FreeBSD و NetBSD همچنان سریع، روان و سبک اجرا می شوند.

صفحه کلیدهای IBM PC

اولین رایانه شخصی آی‌بی‌ام با صفحه‌کلید مدل M عرضه شد که یکی از محبوب‌ترین گزینه‌ها برای برقراری ارتباط با رایانه است. هنگامی که IBM در سال ۱۹۹۶ ساخت این سبک از صفحه کلید را متوقف کرد، تعدادی از معتقدان واقعی این ابزار را انتخاب کردند و Unicomp، متخصص در صفحه کلیدهای رایانه شخصی کلاسیک. اکنون، می‌توانید نسخه‌های کاملاً جدیدی از کیبوردهای مورد علاقه خود را دریافت کنید، اما با وسایل الکترونیکی مدرن‌تر که با رایانه‌های شخصی جدیدتر صحبت می‌کنند. کیبوردهای مکانیکی جدیدتر مزایای خود را دارند و انواع مختلفی با سطوح کلیک متفاوت دارند، اما هنوز هیچ چیز به اندازه مدل M اصلی محکم و کارآمد نیست.

MATLAB

این نرم افزار برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ وارد بازار شد و از آن زمان به دانشمندان و مهندسان کمک کرد تا ماتریس ها را ضرب کنند. MATLAB در طول سالها پیشرفت زیادی کرده است و اکنون از برنامه نویسی شی گرا و رابط های گرافیکی پشتیبانی می کند. اما در هسته خود، MATLAB هنوز یک پلت فرم برنامه نویسی برای ساخت و تجزیه و تحلیل ماتریس های بزرگ است.

نوار مغناطیسی

شاید فکر کنید که درایوهای نوار چرخشی پس از دهه ۱۹۶۰ از مد افتادند، درست مانند کراوات‌های باریک و دامن‌های کوتاهی که در آن روز کارمندان ادارات می‌پوشیدند. در حالی که نوار مغناطیسی متحرک همان درصدی از بازار را ندارد که قبلا انجام می داد، برخی از مردم هنوز این فناوری را دوست دارند. حمل یا نگهداری آن آسان است و از تراشه های فلش بسیار پایدارتر است. همچنین کاملاً دقیق نیست که بگوییم درایوهای فعلی همان فناوری قدیمی هستند: به هر حال، شرکت‌های تولید نوار از همان نوآوری‌هایی استفاده کرده‌اند که سازندگان دیسک سخت برای تولید چگالی خیره‌کننده خود استفاده می‌کنند. یک فرمت جدید، LTO-8 که در سال ۲۰۱۷ منتشر شد، گفته می شود که ۱۲ ترابایت را روی یک نوار ذخیره می کند. یکی دیگر از IBM، جگوار ۳۵۹۲، می تواند ۱۰ ترابایت را در خود جای دهد. در مقایسه با فلاپی دیسک های قدیمی بد نیست.

پیجرها

مدتها قبل از توییتر و پیامک، پزشکان، دلالان سهام و هر کس دیگری که نیاز به دسترسی داشت، به یک سیستم صفحه‌بندی رادیویی با قابلیت پخش فقط چند رقم متکی بودند. گزینه های جدیدتر مانند WhatsApp از طریق شبکه های تلفن همراه یا اینترنت معمولی اجرا می شود. ممکن است براقیت چندرسانه‌ای و قابلیت اضافه کردن عکس یا شکلک ارائه دهند، اما قابلیت اطمینان یکسانی را ارائه نمی‌کنند.

به همین دلیل است که پزشکان، پرستاران و EMT ها همچنان از پیجر برای ارتباط ضروری استفاده می کنند. یکی از بزرگ‌ترین سیستم‌های پیجینگ کشور ادعا می‌کند که هنوز ۱۰۰ میلیون پیام در ماه را پردازش می‌کند. شرکت‌های پیجر نیز ساکت ننشسته‌اند. نسخه های جدیدتر رمزگذاری و حفاظت های HIPAA را ارائه می دهند و برخی حتی امکان ارتباط دو طرفه را نیز فراهم می کنند. اما هسته اصلی همان ابزار اساسی و قابل اعتمادی است که در دهه ۱۹۷۰ معرفی شد.

پایگاه های داده SQL

Oracle اولین پایگاه داده تجاری SQL را در سال ۱۹۷۹ منتشر کرد. مایکروسافت پایگاه داده SQL خود را در دهه ۱۹۸۰ راه اندازی کرد. PostgreSQL و MySQL در دهه ۱۹۹۰ دنبال شدند. دیگر مدل های پایگاه داده از آن زمان به وجود آمدند، اما اکثر برنامه نویسان هنوز هم پرس و جوهای SQL را می نویسند. به همین دلیل است که طرح کسب و کار برای شرکت‌هایی مانند Google، Amazon، Neon و PlanetScale – برای نام بردن چند مورد – به بسته‌بندی مجدد پایگاه داده کلاسیک SQL به عنوان یک سرویس است.

برای منصفانه بودن، برخی از پلتفرم های پایگاه داده ابری تغییرات گسترده ای را ارائه می دهند، مانند جداسازی منطق از لایه ذخیره سازی برای سرعت بخشیدن به انواع خاصی از پرس و جوها و پشتیبانی از ذخیره سازی بسیار مقیاس پذیر. اما از دیدگاه یک برنامه نویس، پایگاه داده SQL در فضای ابری با همان رابط قدیمی ای که سال ها از آن استفاده می کردند، تفاوتی ندارد. توسعه‌دهندگان ممکن است SQL را دوست نداشته باشند، اما ما آن را می‌دانیم و درک می‌کنیم، و مدام به آن بازمی‌گردیم.

پردازنده های ARM

معماری ARM یکی از تراشه های اساسی بود که در طول انقلاب RISC در دهه ۱۹۸۰ پدیدار شد. اکنون، تقریباً ۴۰ سال بعد، هسته های ARM تقریباً در همه جا یافت می شوند. آنها در ماشین‌های جاسازی شده‌ای مانند دستگاه‌های Raspberry Pi هستند که در سال ۲۰۱۲ ظاهر شدند. آنها همچنین در برترین MacBook Proهای اپل هستند، البته به شکل بسیار متفاوت. به هر شکلی که باشد، معماری ساده ARM به طرز قابل توجهی چابک است. از آن برای ساخت برخی از کارآمدترین تراشه ها با بهترین نسبت توان محاسباتی تولید شده به توان الکتریکی مصرفی استفاده می شود.

مین فریم های IBM

ممکن است هیچ نمونه بزرگ‌تری از یک دستگاه آماده به کار قدیمی از رایانه‌های پرچم‌دار شرکتی که صنعت رایانه را در دهه‌های ۵۰، ۶۰ و ۷۰ ساخته و رهبری کرده است، وجود نداشته باشد. آی بی ام اولین مین فریم خود را در سال ۱۹۵۲ یعنی حدود ۷۰ سال پیش ساخت. این کاملاً ممکن است که برخی از همان کدها – که در ابتدا با استفاده از کارت های پانچ ایجاد شده بودند – امروزه به شکل یا شکلی اجرا می شوند. اگر تا به حال فکر کرده اید که چرا توسعه دهندگان COBOL هنوز مورد تقاضا هستند، پردازنده مرکزی IBM را مقصر بدانید. بسیاری از شرکت‌ها هنوز از همان دسته منطق قابل اعتمادی استفاده می‌کنند که فرسوده نمی‌شود.

سیستم عامل و زبان‌های مین‌فریم در طول سال‌ها بهبود و تقویت شدند، اما بسیاری از اصول کد تغییر نکرده‌اند. دلیلی وجود دارد که چرا مشتریان IBM مانند بانک های برتر به کار خود ادامه می دهند. شاید وقتی شرکت‌های فناوری مالی می‌آیند و می‌روند، به آرامی به خودشان می‌خندند و در مورد نرم‌افزارها و زبان‌های مدرن خود لاف می‌زنند.

واقعاً چیزی در مورد فناوری قدیمی وجود دارد که هرگز نمی‌میرد.