آدام ویگینز هیروکو در ساخت کامپیوترها بهتر است

یکی از بنیانگذاران Heroku مدافع ارائه بهترین ها در رایانه است، اما او از آنچه امروز در صنعت فناوری کار نمی کند خجالتی نیست.

آدام ویگینز از بنیانگذار Heroku، شرکت پیشگام PaaS، و بنیانگذار برنامه Muse. او همچنین در پروژه‌های جالبی مانند Ink & Switch دست داشته است و به طور گسترده در مورد فلسفه محاسبات در بهتر کردن رایانه‌ها.

من اخیراً این فرصت را داشتم که با آدام درباره تأثیر محاسبات، استقرار بدون سرور، هویت آنلاین و موارد دیگر صحبت کنم.

متیو تایسون: آدام، شما به عنوان سازنده و متفکر درگیر محاسبات هستید. آیا به عنوان یک سازنده شروع کردید و سپس بیشتر به فلسفه محاسبات علاقه مند شدید؟

آدام ویگینز: ابتدا سازنده! در اوایل کارم نسبت به متفکران عمیق به سبک ارسطو بدبین بودم. اما در نهایت ارزش یک رویکرد آکادمیک برای درک گذشته، حال و آینده رایانش در زندگی ما را درک کردم. یک جمله بیل باکستون که دوست دارم این است: “سر در ابرها، پاها در گل و لای ” رویای بزرگ داشته باشید، اما خودتان را در واقعیت بسازید.

تایسون: نوشته شما در بهتر کردن رایانه‌ها تصور می‌شود -تحریک کننده اغلب، ما فقط می‌خواهیم روی چیز جالبی کار کنیم و امرار معاش کنیم، اما به نظر می‌رسد تاثیر کاری که به‌عنوان توسعه‌دهنده نرم‌افزار انجام می‌دهیم را در نظر بگیریم. چگونه می توانیم این نوع تفکر را پرورش دهیم؟

Wiggins: کاملاً منطقی است که در حین انجام کارهایی که از آن لذت می‌برید، روی تأمین نیازهای خود و خانواده‌تان تمرکز کنید. اما متوجه شدم که از امتیازی که با داشتن مهارت‌های قابل فروش در صنعت محاسبات اعطا می‌شود، آگاه بودم و می‌خواستم به تأثیر کلی حرفه‌ام فکر کنم. «بهتر ساختن رایانه‌ها» فراخوانی برای اقدام برای تلاش معنوی است که خودم را در آن یافتم، به این امید که ممکن است الهام بخش دیگران باشد.

و من تنها نیستم که شغل راحت و پتانسیل کسب درآمد را در مقابل تأثیر و معنی بیشتر در کارم عوض کنم. آزمایش اندی ماتوشاک به عنوان یک محقق محاسباتی با سرمایه جمعی و برت ویکتور Dynamicland دو نمونه ای هستند که به نظر من الهام بخش هستند.

تایسون: چرا کار در محاسبات احتمالاً تأثیر زیادی بر جهان دارد؟

ویگینز: اکنون عادی است که بگوییم «نرم‌افزار دنیا را می‌خورد»، زیرا می‌توانیم به اطراف نگاه کنیم و محاسبات را بخشی از همه چیز از تجارت گرفته تا آموزش و سیاست ببینیم. اما نکته عجیب این است که ما ممکن است هنوز در ابتدای این ادغام فناوری دیجیتال با زندگی انسان و جامعه باشیم.

بنابراین، اگر اکنون کمی برای تغییر مسیر صنعت محاسبات تلاش می‌کنید، تصور من این است که تأثیر آن ممکن است ۵۰ یا ۱۰۰ سال آینده به‌طور چشمگیری احساس شود.

تایسون: شما در مورد تلاش برای بهبود روش کار آنلاین هویت صحبت می کنید. فکر می‌کنید ما در آن جبهه چگونه عمل می‌کنیم؟

ویگینز: هویت آنلاین فاجعه‌ای است که در حرکت آهسته اتفاق می‌افتد. کلاهبرداری اینترنتی بدتر می شود – این یک “صنعت” چند میلیارد دلاری است که در برخی اقدامات فراتر از سرقت اموال است. در عین حال، اقدامات امنیتی که صنعت ما به کار گرفته است – تأیید ایمیل، مجوز دو مرحله‌ای، مدیریت رمز عبور، تشخیص چهره و اثر انگشت، CAPTCHA، رمزگذاری کلید عمومی/خصوصی – تجربه کاربر از انجام تراکنش‌های کوچک آنلاین را به یک پیچ و خم گیج‌کننده تبدیل می‌کند. از مراحل.

سال به سال بدتر می‌شود، تمام تلاش‌های بزرگ (OpenID، Microsoft Passport، و غیره) برای حل آن شکست خورده است، و حتی به نظر می‌رسد تعداد زیادی از افراد در فناوری روی آن کار نمی‌کنند. این نگران کننده است.

اما به عنوان نقطه مقابل، کلیدهای عبور / WebAuthn یک توسعه امیدوارکننده اخیر است!

تایسون: می‌توانید درباره پروژه فعلی خود صحبت کنید، میوز؟

Wiggins: Muse یک بوم بی‌نهایت برای تفکر است. این یک بوم ترکیبی به شما می دهد: ترکیبی از Figma، Notion و یک تخته سفید فیزیکی را تصور کنید.

شما می توانید از آن به صورت خصوصی برای انجام تحقیقات، استراتژی و نشخوار فکری استفاده کنید. یا همراه با تیم خود برای برنامه ریزی، بررسی های گذشته و نقشه راه. این برنامه به عنوان یک برنامه بومی پرسرعت برای Mac و iPad ساخته شده است و از همگام‌سازی محلی استفاده می‌کند تا آفلاین کار کند، اما امکان همکاری بی‌درنگ و ناهمزمان را نیز فراهم می‌کند.

رایانه‌ها برای مراحل تولید کار دانش بسیار خوب هستند – مانند تایپ کردن مقاله در یک واژه‌پرداز یا ویرایش یک ویدیو. اما ما هنوز تمایل داریم که برای اولین مراحل ایده پردازی به سراغ ابزارهای آنالوگ (کتاب های طرح، Post-it، وایت برد) برگردیم. همانطور که تیم های بیشتری به سمت کار از راه دور حرکت می کنند، به ابزارهای فکری نیاز داریم که در قلمرو دیجیتال زندگی می کنند.

تایسون: شما یک کارآفرین سریالی هستید. در مورد استارتاپ ها چه چیزی شما را درگیر می کند؟

ویگینز: من عاشق فرآیند انتقال چیزی از یک جرقه یک ایده به چیزی که در جهان وجود دارد، هستم. من عاشق کار در تیم های کوچک هستم. من دوست دارم مشکلات مردم (کاربران/مشتریان) را از طریق فناوری حل کنم، و در عین حال بیانیه هنرمندانه ای در مورد اینکه فکر می کنم محاسبات چگونه می تواند یا باید باشد را بیان کنم.

همه اینها منجر به لذت بردن از کارآفرینی به طور کلی و رویکرد استارت آپی به طور خاص می شود!

تایسون: توصیه‌ای برای افرادی که می‌خواهند وارد دنیای استارت‌آپ شوند دارید؟

ویگینز: من معمولاً می گویم که کارآفرینی نباید با “من می خواهم یک شرکت راه اندازی کنم” شروع شود، بلکه باید با “من می خواهم مشکلی را که در دنیا وجود دارد حل کنم، و راه اندازی یک شرکت است. بهترین وسیله نقلیه برای انجام این کار.”

به طور عملی تر، مکان خوبی برای شروع در کمین جوامع سازندگانی مانند هکرهای مستقل، Y Combinator’s < یک href="https://www.youtube.com/playlist?list=PLQ-uHSnFig5OMuEYI4rnNz08BIHxhxdHG" rel="nofollow">ویدیوهای Startup School، یا دنبال کردن سازندگان محصولات مورد علاقه خود در Twitter یا Mastodon. p>

تایسون: دنژل از ایده “اول محلی” برای نرم افزار استفاده کردم. (یکی از سازندگان Tauri) و من می دانم که شما نیز در آن جنبش مشارکت دارید. آیا می‌خواهید درباره نرم‌افزار محلی اول و آنچه که امیدوار است به آن دست یابد، به ما بگویید؟

Wiggins: نرم‌افزار محلی اول پاسخ ما به این است که چگونه می‌توانیم در «ابر» پیشرفت کنیم. نرم افزار Cloud (برنامه های وب یا برنامه های بومی که به API های اینترنت متصل می شوند) انواع مزایایی مانند اشتراک گذاری و همکاری آسان را به ما می دهد. اما این برنامه‌ها از نظر مالکیت بر کار شما به‌عنوان سازنده، دارای معایب قابل توجهی نیز هستند.

من و همکارانم نوشتیم نرم‌افزار محلی اول: شما مالک داده‌های خود هستید، با وجود فضای ابری< /a> چهار سال پیش، با تکیه بر یک دهه کار علوم کامپیوتر در دانشگاه بر روی CRDT ها [انواع داده های تکرار شده بدون درگیری]. از آن زمان تا کنون شاهد محبوبیت این اصطلاح بوده‌ایم، به طوری که ده‌ها محصول در بازاریابی خود برچسب «اول محلی» را به خود اختصاص داده‌اند و بسیاری از توسعه‌دهندگان علاقه‌مند به حرکت در این مسیر با کار خود هستند.

تایسون: هروکو یک پلتفرم پیشگامانه بود. شما توضیح می‌دهید که چگونه سعی می‌کردید روش توسعه نرم‌افزار و اتصال آن را به یک نرم‌افزار در حال انجام بهبود بخشید. داستان شامل مواردی مانند Vercel. نظر شما در مورد نحوه توسعه و استقرار نرم افزار در حال حاضر چیست؟

Wiggins: اگر در سال ۲۰۲۳ یک وب‌سایت یا برنامه وب بنویسید، در مقایسه با زمانی که Heroku (2007) را تأسیس کردیم، دریافت آن به صورت آنلاین در یک URL در دسترس عموم با HTTPS بسیار آسان‌تر است. این تا حدی به این دلیل است که می‌توانید از Heroku استفاده کنید، اما همچنین به این دلیل است که بسیاری از محصولات مانند Vercel، Netlify، Replit و کل جنبش بدون سرور این ایده را گسترش داده‌اند که شما نباید ساعت‌ها وقت صرف کنید. با سرورهایی برای اجرای یک وب سایت ساده.

ما همچنین فروشگاه‌های برنامه (iOS و Android) داریم که داستان استقرار خود را دارند، که خیلی بد نیست، اگرچه چالش‌های خاص خود را با گواهی‌های توسعه‌دهنده و فرآیند بررسی برنامه دارد.

اما من فکر می‌کنم توسعه نرم‌افزار هنوز خیلی انتزاعی است، به خصوص برای سرهم‌بندی در مقیاس کوچک. من مایلم ابزارهای توسعه ای را ببینم که شامل دستکاری مستقیم و همکاری داخلی هستند، مانند سایر دسته های ابزار خلاق. Ink & Switch در حال تحقیق در مورد جوهر قابل برنامه ریزی به عنوان یک حرکت در این جهت است.

تایسون: نظر شما در مورد هوش مصنوعی مانند ChatGPT چیست؟

ویگینز: من به اندازه بسیاری از افراد در صنعت فناوری از پیشرفت‌های اخیر هوش مصنوعی انرژی نمی‌گیرم، چه از نظر آنچه می‌توان از آن استفاده کرد و چه از نظر خطرات بالقوه در درازمدت . اما بدیهی است که مدل‌های بزرگ زبان، تولید تصویر و دید کامپیوتری احتمالاً بیش از یک بخش از کار دانش را تغییر می‌دهند. همچنین درهای جدیدی را برای هرزنامه و کلاهبرداری باز خواهد کرد که ما باید با آنها مقابله کنیم.

من بسیار هیجان زده هستم که چگونه این پیشرفت های هوش مصنوعی می توانند در ابزارهای خلاقانه ما گنجانده شوند. نه برای اینکه کامپیوترها فکر ما را انجام دهند، بلکه به عنوان یک کمک شناختی (یا همکار ربات، اگر دوست دارید). این فرآیند تصویر یک نمونه است.

تایسون: بزرگترین امید شما برای آینده محاسبات چیست؟

ویگینز: بزرگترین امید من این است که کامپیوترها همچنان بهترین ابزار برای بیان خلاقانه و حل مشکلاتی باشند که بشر تا کنون ایجاد کرده است.

نیروهای بازار، نیروهای دولتی، و اولویت‌های کاربر در سر راه این امر قرار دارند. در مجموع، اینها ما را به سمت کامپیوترها به عنوان بردارهای تقلب و دستکاری اجتماعی سوق می دهند. یا به سادگی کامپیوترها را به جای دوچرخه برای ذهن، به وسایلی تبدیل کنید که جلب توجه می کنند.

امیدوارم افرادی در این صنعت که به این موضوع اهمیت می‌دهند، برای مقابله با این نیروها با یکدیگر همکاری کنند – و محاسبات را به روش‌هایی توسعه دهند که به طور کلی رفاه و شادی بشریت را افزایش دهند.