سال ۲۰۲۳ می تواند سال بازگشت ابر عمومی باشد

با هزینه‌های ابری و پیچیدگی بالاتر از حد انتظار، بسیاری از شرکت‌ها در حال چرخش مجدد هستند و برنامه‌ها و داده‌ها را به سیستم‌های سنتی برمی‌گردانند.

این موضوعی است که ما آنقدر که باید در مورد آن بحث نمی‌کنیم: بازگشت ابر عمومی. بسیاری بازگرداندن داده‌ها و برنامه‌ها به مراکز داده سازمانی از یک ارائه‌دهنده ابر عمومی را به‌عنوان اعتراف به این که شخصی مرتکب اشتباه بزرگی در انتقال بارهای کاری به ابر در وهله اول می‌دانند.

من به‌طور خودکار این را به اندازه تنظیم پلتفرم‌های میزبانی بر اساس واقعیت‌های اقتصادی فعلی یک شکست نمی‌دانم. بسیاری هزینه بالای رایانش ابری را دلیل بازگشت به پلتفرم های سنتی تر می دانند.

قبض‌های ابری بالا به ندرت تقصیر ارائه‌دهندگان ابر است. اغلب توسط شرکت‌هایی که برنامه‌ها و داده‌ها را برای بهینه‌سازی کارآیی هزینه‌هایشان در پلتفرم‌های ابری جدید اصلاح نمی‌کنند، خود را تحمیل می‌کنند. بله، برنامه‌ها به همان خوبی که روی پلتفرم اصلی کار می‌کردند، کار می‌کنند، اما شما برای ناکارآمدی‌هایی که در طول مهاجرت تصمیم گرفتید با آن‌ها مقابله نکنید، هزینه خواهید کرد. صورت‌حساب‌های ابری بالاتر از حد انتظار است، زیرا برنامه‌های کاربردی ارتقا یافته و جابجا شده نمی‌توانند از قابلیت‌های بومی مانند مقیاس‌بندی خودکار، امنیت، و مدیریت فضای ذخیره‌سازی که به حجم کاری اجازه می‌دهد کارآمد عمل کند، استفاده کنند.

به راحتی می توان به حماقت عدم بازسازی داده ها و برنامه های کاربردی برای پلتفرم های ابری در طول مهاجرت اشاره کرد. واقعیت این است که refactoring زمان‌بر و پرهزینه است و بیماری همه‌گیر بسیاری از شرکت‌ها را در مهلت‌های سختی برای مهاجرت به ابر قرار داده است. برای شرکت‌هایی که سیستم‌ها را برای مهاجرت بهینه‌سازی نکرده‌اند، بازگرداندن این حجم کاری در حال حاضر چندان منطقی نیست. حتی با در نظر گرفتن مشکلات و هزینه‌های راه‌اندازی سیستم‌های خود در مرکز داده‌تان، بازگشت به کشور اغلب گزینه مقرون‌به‌صرفه‌تری برای این شرکت‌ها است.

در یک تصادف خوشحال کننده، قیمت ذخیره سازی هارد a>، سخت‌افزار شبکه، سخت‌افزار محاسباتی، منابع تغذیه و سایر تجهیزات فناوری در ۱۰ سال گذشته کاهش یافته است در حالی که هزینه‌های رایانش ابری تقریباً یکسان یا کمی بالاتر باقی مانده است.

کسب و کار تجارت است. نمی‌توانید این واقعیت را نادیده بگیرید که بازگرداندن برخی از بارهای کاری به یک مرکز داده سنتی منطقی است.

بازگرداندن حجم‌های کاری و ذخیره‌سازی داده‌هایی که معمولاً کارهای مشابه زیادی انجام می‌دهند، بسیار منطقی است، مانند صرفاً ذخیره داده‌ها برای مدت طولانی بدون پردازش داده‌های خاص (مثلاً بدون هوش مصنوعی پیشرفته یا هوش تجاری) . این بارهای کاری اغلب می توانند به سخت افزار متعلق به خود برگردند و سود خالص بازگشت سرمایه را نشان دهند. حتی با وجود هزینه‌های اضافی برای تصدی و داخلی کردن عملیات، شرکت در مقایسه با میزبانی ابر عمومی معادل، در پول (یا پول زیادی) صرفه‌جویی می‌کند.

با این حال، فراموش نکنید که بسیاری از بارهای کاری به خدمات تخصصی مبتنی بر ابر وابستگی دارند. این بارهای کاری معمولاً قابل بازگرداندن نیستند زیرا بعید است که آنالوگ های مقرون به صرفه روی پلتفرم های سنتی اجرا شوند. هنگامی که خدمات پیشرفته فناوری اطلاعات (AI، تجزیه و تحلیل عمیق، مقیاس بزرگ، محاسبات کوانتومی، و غیره) درگیر هستند، معمولاً ابرهای عمومی اقتصادی تر هستند.

بسیاری از شرکت‌ها در آن زمان تصمیم کسب‌وکار عمدی گرفتند تا هزینه‌های اضافی اجرای برنامه‌های کاربردی افزایش‌یافته و جابجا شده در ابرهای عمومی را جذب کنند. اکنون، بر اساس محیط کسب‌وکار و اقتصاد امروز، بسیاری از شرکت‌ها تصمیم ساده‌ای اتخاذ می‌کنند تا برخی از بارهای کاری را به مرکز داده خود بازگردانند.

هدف کلی پیدا کردن بهینه ترین معماری برای پشتیبانی از کسب و کار شما است. گاهی اوقات روی یک ابر عمومی است. بسیاری از اوقات، اینطور نیست. یا هنوز نه. من مدتها پیش یاد گرفتم که کورکورانه عاشق هیچ فناوری از جمله محاسبات ابری نباشم.

۲۰۲۳ ممکن است در واقع سالی باشد که ما شروع به بازگرداندن برنامه‌ها و فروشگاه‌های داده‌ای می‌کنیم که برای اجرا در یک مرکز داده سنتی سازمانی مقرون به صرفه‌تر هستند. این انتقادی به رایانش ابری نیست. مانند هر فناوری دیگری، محاسبات ابری برای برخی از کاربردها بهتر از موارد دیگر است. این «واقعیت» در طول زمان تغییر خواهد کرد و کسب‌وکارها دوباره تعدیل خواهند کرد. شرمنده نیست.