معماران ابر از اتوماسیون می ترسند

اتوماسیون یکی از بزرگترین هدایای معماری، عملیات، امنیت و finops ابری است. با این حال، بسیاری از معماران هنوز تمایلی به استفاده از آن ندارند. چه چیزی ترسناک است؟

اتوماسیون جدید نیست، اما استفاده از آن در رایانش ابری اخیراً وجود دارد. ایده این است که وظایفی را که به طور سنتی توسط انسان ها انجام می شود، خودکار کنیم. به عنوان مثال، خود ترمیم یک سرور محاسباتی اشباع شده با راه اندازی مجدد خودکار آن در یک ارائه دهنده ابر. یا محدود کردن استفاده بیش از حد از برخی از سرویس‌های ابری گران‌قیمت توسط اتوماسیون finops، یا دفاع از اتوماسیون امنیتی در برابر تلاش برای نفوذ در فضای ابری که در ساعت ۳:۰۰ بامداد رخ می‌دهد.

حقیقت این است که من نقش اتوماسیون را در رایانش ابری سال‌های زیادی است که تبلیغ کرده‌ام، اما متوجه عدم تمایل به راه‌اندازی و استفاده از اتوماسیون در استقرار ابری شده‌ام. به نظر می‌رسد این یک مشکل سیستمی است که می‌تواند منجر به استقرار ابری بهینه‌شده، از دست دادن فرصتی برای داشتن عملیات ابری قابل اعتمادتر، ایمن‌تر و قابل ردیابی‌تر شود.

من معتقدم ماشین خودران بهترین قیاس در اینجاست. وقتی پشت فرمان هستید، رانندگی کردن و هدایت کردن خود در موقعیت‌های پیچیده تا حدودی نگران‌کننده است. در سرعت بزرگراه، من همیشه نگران این هستم که ماشین خودش را به یک تیر تلفن براند و برای من همین است.

با این حال، به استثنای چند مورد، اتوماسیون بیشتر از وابستگی به انسان برای انجام وظایف خاص به طور قابل اعتماد است. ماشین خودران ما را بگیرید: آن چیزها دارای صدها حسگر هستند که دید ۳۶۰ درجه از محیط، از جمله سرعت، جهت، وضعیت موتور، باد کردن لاستیک‌ها و غیره دارند. همانطور که رانندگی خودکار رخ می‌دهد، سیستم‌ها تقریباً درک کاملی دارند. از آنچه در اطراف ماشین وجود دارد – بیشتر از آنچه که می توانستید. علاوه بر این، این خودرو با قابلیت‌های هوش مصنوعی تقویت شده و زمان واکنش نزدیک به صفر دارد. ماشین هرگز خسته نمی‌شود، مست نیست، و عصبانیت جاده‌ای را به حرکت در نمی‌آورد.

به عنوان انسان، آنقدرها هم خوب نیستیم. در حالی که ما تجربه رانندگی با ماشین‌ها را داریم و می‌توانیم از جلو پنجره به بیرون نگاه کنیم، درک کاملی از داده‌های فعلی، داده‌های گذشته و معنای احتمالی این داده‌ها در عملکرد و رانندگی وسیله نقلیه نداریم. سیستم های اتوماسیون به درستی پیکربندی شده اند.

به همان دلایلی که وقتی ماشین‌هایمان بدون چرخاندن چرخ دور می‌شوند، مضطرب می‌شویم، ما در اتخاذ اتوماسیون برای استقرار ابری کند هستیم. کسانی که مسئول تصمیم گیری اصلی در مورد خودکارسازی امنیت، عملیات، finops و غیره هستند، به طور فعال از اتوماسیون اجتناب می کنند، عمدتاً به این دلیل که از انجام فرآیندهای حیاتی بدون نگاه انسان ناراحت هستند.

متوجه شدم. در پایان، اتوماسیون یک جهش ایمانی است که سیستم‌های خودکار بهتر از انسان‌ها عمل خواهند کرد. من این نگرانی را درک می کنم که آنها کار نمی کنند. این ضرب المثل درست است: “برای از بین بردن واقعی چیزها نیاز به یک کامپیوتر است.” اگر در راه اندازی این سیستم ها اشتباه کنید، واقعاً می توانید آسیب واقعی وارد کنید. بنابراین، این کار را نکنید.

با این حال، همانطور که بسیاری از مردم نیز می گویند: “جایگزین بد است.” عدم استفاده از اتوماسیون به این معنی است که رویکردها و مکانیسم‌هایی را برای اجرای ارزان‌تر و کارآمدتر سیستم‌های ابری خود از دست می‌دهید. علاوه بر این، شما باید به کارکنان عملیاتی کمتری نیاز داشته باشید و می‌توانید از پاسخگویی به رویدادهایی در ساعت ۱:۰۰ بامداد که می‌توان با راه‌حل‌های بسیار ساده‌ای که به‌راحتی خودکار می‌شوند، برطرف کرد.

اگر به‌دنبال راه‌هایی برای خودکارسازی فعال چیزها در فضای ابری نیستید، در وهله اول استفاده از سیستم‌های مبتنی بر ابر را از دست داده‌اید. ما باید توانایی‌های خود را گسترش دهیم، حتی اگر غیرطبیعی به نظر برسد.