پیچیدگی منجر به قطع شدن ابر می شود. در اینجا اثبات است

پیچیدگی محصول جانبی طبیعی یک معماری بسیار ناهمگن و پراکنده است. حالا تاثیر آن را بهتر درک می کنیم.

اگرچه پیام‌های متفاوتی از ارائه‌دهندگان محاسبات ابری دریافت می‌کنیم، اکنون داده‌هایی داریم که نشان می‌دهد قطعی‌های ابر عمومی بدتر می‌شوند. مؤسسه Uptime اخیراً گزارش تجزیه و تحلیل خاموشی ۲۰۲۲ آن که شامل یافته‌هایی مانند “نرخ خاموشی بالا همچنان یک مشکل است.” در واقع، از هر پنج سازمان، یک سازمان، قطعی «جدی» یا «شدید» را گزارش کرده است که منجر به خسارات مالی قابل توجه، آسیب به شهرت، نقض قوانین، یا در برخی موارد شدید، تلفات جانی شده است. این گزارش نتیجه‌گیری می‌کند که در سه سال گذشته یک روند صعودی خفیف در شیوع خاموشی‌های بزرگ وجود داشته است.

من معمولاً کسی نیستم که قیمت ها را رد کنم، اما این گفته اندی لارنس از مؤسسه Uptime قابل ذکر است: “عدم بهبود در نرخ کلی خاموشی تا حدی نتیجه سرمایه گذاری بی حد و حصر اخیر در دیجیتال است. زیرساخت و تمام پیچیدگی‌های مرتبطی که اپراتورها هنگام انتقال به معماری‌های ترکیبی و توزیع‌شده با آن مواجه می‌شوند.”

پیچیدگی چالش جدیدی برای فناوری اطلاعات نیست. با این حال، اخیراً از طریق تحولات دیجیتال سریع و هجوم شدید به ابر و چند ابری در پاسخ به همه‌گیری، پیچیدگی بسیار بیشتری ایجاد کرده‌ایم. این عوامل منجر به افزایش تعداد کارمندان جدید در انواع سیستم‌هایی شد که از کسب‌وکارها پشتیبانی می‌کنند. اکثر شرکت‌ها گزارش دادند که زمانی از حدود ۵۰۰ سرویس ابری برای کل شرکت پشتیبانی می‌کردند و اکنون از حدود ۳۰۰۰ سرویس در یک استقرار چند ابری پشتیبانی می‌کنند.

این اعداد نشان می‌دهند که این فناوری باعث قطعی نمی‌شود. نحوه استفاده از فناوری و میزان استفاده از فناوری است. همانطور که در این گزارش آمده است، نزدیک به ۴۰ درصد از سازمان ها دچار قطعی عمده ناشی از خطای انسانی شده اند. از میان این حوادث، ۸۵ درصد علت اصلی این است که کارکنان از رویه‌ها یا نقص‌ها در خود فرآیندها و رویه‌ها پیروی نمی‌کنند.

علل اصلی پیچیدگی به خوبی درک شده است. بخش‌های متحرک بسیار بیشتری برای نظارت در معماری‌های چند ابری و ابری وجود دارد و پول کافی برای چهار برابر کردن کارکنان عملیات وجود ندارد. علت، اثر ملاقات.

چرا این پیچیدگی در وهله اول اتفاق می افتد؟ ابزارهای عملیاتی بسیار بهتری در حال حاضر در دسترس هستند، مانند AIops و راه حل های نظارت چند ابری متقابل. این ابزارها به توسعه دهندگان و مبتکران اجازه می دهد تا از بهترین فناوری ها برای ساخت و استقرار فناوری های تغییر دهنده کسب و کار استفاده کنند. توسعه‌دهندگان می‌توانند گزینه‌های بهینه را برای سیستم‌های ذخیره‌سازی، سیستم‌های هوش مصنوعی، محاسبات، پایگاه‌های داده و غیره، که ممکن است از یک یا (به احتمال زیاد) بسیاری از ارائه‌دهندگان ابری باشند، به کار گیرند.

نتیجه یک استقرار چند ابری پیچیده و بسیار ناهمگن است که به کارکنانی با مهارت‌های تخصصی برای کارکرد مؤثر و محدود کردن تعداد خاموشی‌ها نیاز دارد. از قضا، بیشتر سازمان‌های فناوری اطلاعات نمی‌توانند برای افزایش بودجه عملیاتی تأییدیه دریافت کنند، زیرا رایانش ابری وعده داده است که عملیات را کم‌هزینه کند.

راه حل چیست؟

همانطور که چند بار در اینجا بیان کردم، لایه‌های انتزاعی و اتوماسیون، انسان‌ها (و خطاهای انسانی) را از جلو و مرکز همه فرآیندهای عملیات حذف می‌کنند. این لایه ها همچنین شامل ابزارهایی برای برنامه ریزی عملیات یا برنامه ریزی مجدد برای بهینه سازی عملیات چند ابری است که می تواند بازی عملیات شما را به سطح بعدی برساند.

این ما را به مشکل اصلی بازمی گرداند. راه‌اندازی مجدد عملیات ابری و چند ابری برای ترکیب لایه‌های انتزاعی و اتوماسیون به پول و مهارت‌های بیشتر تبدیل می‌شود. تا زمانی که شرکت ها به نقطه اوج برسند که هزینه مدیریت پیچیدگی بیشتر از رسیدگی مستقیم به آن باشد، شاهد خاموشی های بیشتری خواهیم بود.

خیلی بد است که فقط برای اینکه بفهمیم چگونه از آسیب رساندن جلوگیری کنیم باید آسیب وارد کنیم. متأسفانه، ما قبلاً بارها اینجا بوده ایم.