موزیلا به دنبال قربانی است

مشکل مرورگر رو به زوال، شیوه های ضد رقابتی نیست، بلکه خود رقابت است.

Mozilla اخیراً یک گزارش ۶۰ صفحه ای منتشر کرده است. از تنظیم‌کننده‌ها می‌خواهد تا برای دادن «فرصتی معنادار برای آزمایش مرورگرهای جایگزین» به مصرف‌کنندگان اقدام کنند. متأسفانه، مشکل موزیلا اقدامات ضد رقابتی از سوی سازندگان مرورگرهای رقیب نیست. مشکل خود رقابت است و موزیلا شکست خورد. موزیلا می‌گوید مأموریتش «گردهم‌آوری شهروندان»، «ارتباط رهبران» است. و «دستور کار را شکل دهید» تا «اینترنت سالم» را تقویت کنید.

شاید باید زمان بیشتری را صرف ساختن یک مرورگر عالی کند.

سال‌هاست که موزیلا به این نتیجه رسیده است که سهم رو به کاهش آن در بازار بیشتر به شیوه‌های تجاری شرورانه مربوط می‌شود تا توسعه ضعیف محصول. این باعث شد که شهرها را با بیلبوردهایی که روی آن نوشته شده بود، گچ بری کند: «هر مرورگر سریع کار می کند. اما هر مرورگری خوب نیست.» با این حال، به نظر می رسد که اکثر مردم از مرورگرها برای ارائه انگیزه های خیریه خود استفاده نمی کنند. آنها فقط چیزی می خواهند که کار کند، و Chrome’s Google این تجربه را به طور مداوم در دستگاه ها بیش از سایر مرورگرها ارائه کرده است.

آنها پناهگاه می فروشند

لزوماً نمی توان موزیلا را به دلیل جستجوی راه هایی برای برجسته شدن مقصر دانست. چه در رومیزی یا موبایل، مرورگر فایرفاکس موزیلا به سختی دارای خطای گرد کردن سهم بازار است. لازم نبود به این شکل باشد.

چندی پیش، اینترنت اکسپلورر مایکروسافت بر سهم بازار تسلط داشت. مقامات ضد انحصار به تغییر آن کمک کردند، اما گوگل، نه موزیلا، به جای مایکروسافت قدم گذاشت، اما بدون منبر قلدر یک سیستم عامل مسلط. در همین حال، در سال ۲۰۰۸، من در حال نوشتن درباره شانس موزیلا برای تبدیل فایرفاکس به یک پلتفرم وب توسعه‌یافته در جامعه.

موزیلا موفق نشد، اگرچه موزیلا DuckDuckGo در حال رشد است ، جایگاه قابل توجهی در جستجوی حریم خصوصی دارد، اما موزیلا همچنان جایگاه مشابهی را در مرورگرها از دست می دهد. چرا؟

در گزارش خود، موزیلا می‌گوید آزادی مرورگر «سال‌ها از طریق معماری انتخاب آنلاین و شیوه‌های تجاری که به نفع پلتفرم‌ها است و به نفع مصرف‌کنندگان، توسعه‌دهندگان یا وب باز نیست، سرکوب شده است». اگر موزیلا همان شرکتی نبود که به طور کامل ورود خود را به بازار تلفن همراه نادرست مدیریت کرد، این موضوع در دهان موزیلا معتبرتر بود. برای مصرف کنندگانی مانند من، ضروری است که بتوانیم از یک مرورگر در دستگاه های مختلف استفاده کنیم. موزیلا تضمین کرد که من و صدها میلیون نفر دیگر چنین انتخابی نخواهیم داشت، زیرا تلفن همراه را زود و اغلب خراب می کرد (چهار سال برای اندروید خیلی دیر، امتناع از ساخت iOS به دلیل ضدیت با WebKit، تلاشی نامرتب برای قرار دادن فایرفاکس به عنوان یک سیستم عامل وب گرا برای گوشی های هوشمند ارزان قیمت و غیره).

تکانه‌های بهتر موزیلا بعداً با نمودار زمینه، حواس‌پرتی بیشتری را اضافه کرد، تلاشی برای کاهش قصد نویسنده در یک صفحه وب و جایگزینی آن با پیوندهای تولید شده توسط موزیلا که ممکن است کاربر بیشتر دوست داشته باشد. کار نکرد در واقع، به نظر می‌رسید که هیچ کاری از موزیلا انجام نشود، زیرا نمودارهای سهم بازار جهانی برای دسکتاپ (شکل ۱) و موبایل (شکل ۲) به وضوح جزئیات را نشان می‌دهند. در شکل ۲، سهم بازار فایرفاکس به قدری کوچک است که در دسته «دیگر» نشان داده می شود.

شکل ۱: مرورگر فایرفاکس موزیلا در طول دهه گذشته به طور پیوسته در سهم بازار دسکتاپ کاهش یافته است.

شکل ۲: استفاده از تلفن همراه فایرفاکس به قدری کم است که در دسته “سایر” گنجانده شده است.

موزیلا انواع و اقسام بهانه‌ها را برای اینکه چرا این اتفاق افتاده است دارد. با این حال، مشخص نیست که آنها در برابر بررسی های جدی بایستند.

ماشین حذف عشق

به عنوان مثال، این ادعا را در گزارش موزیلا در نظر بگیرید: «انتخاب مرورگر در رایانه‌های رومیزی برای سال‌ها ناکام بوده است و هرگز واقعاً در دستگاه‌های تلفن همراه وجود نداشته است». بخش اول این جمله ممکن است به طور دقیق مایکروسافت و اینترنت اکسپلورر را در آن زمان توصیف کند، اما در توضیح ظهور گوگل کروم ناکام مانده است. گوگل کروم را برای سیستم عامل های دسکتاپ در سال ۲۰۰۸ (در ابتدا فقط برای ویندوز XP) منتشر کرد و در سال ۲۰۱۲ کروم را برای اندروید و iOS راه اندازی کرد. تقریباً بلافاصله بلند شد.

یک راه برای توضیح این افزایش، همانطور که موزیلا در گزارش خود انجام می دهد، اشاره به موقعیت ممتازی که فروشندگان سیستم عامل مایکروسافت، گوگل و اپل (به جز سامسونگ و بلک بری) به مرورگرهای خود داده اند، است. همانطور که این گزارش نشان می دهد، “زمانی که سیستم عامل های غالب (مایکروسافت و اپل) تصمیم گرفتند مرورگرهای خود را همراه با سیستم عامل هر کامپیوتر ارائه دهند، فرصت ها برای مرورگرهای مستقل کاهش یافت.” البته به جز اینکه این کار را نکردند. Google هر ارائه‌دهنده سیستم‌عامل/مرورگر فعلی را در زمین اصلی آن ارائه‌دهنده شکست داد.

این گزارش تلاش می‌کند منطق مشابهی را در مورد تلفن همراه اعمال کند و ادعا می‌کند که «وضعیت با توسعه تلفن‌های هوشمند تلفن همراه با سیستم‌عامل‌های اختصاصی و بسته (گوگل و اپل) و با دستگاه‌های متصل (گوگل، اپل، آمازون، فیس‌بوک بدتر شد. )—با هر سیستم عاملی که مرورگر خود را بسته بندی می کند.” بسته بندی درست است. با این حال، اثرات این بسته‌بندی، نظر موزیلا را ثابت نمی‌کند. آنها خلاف این را ثابت می کنند.

بله، Safari اپل در دستگاه‌های iOS قوی است، احتمالاً به این دلیل که کاربران تغییر آن را دشوارتر می‌دانند. در رایانه‌های رومیزی، این کروم Google است (شاید به این دلیل که دانلود و نصب Chrome بر روی دسک‌تاپ برای مشتریان آسان‌تر است). این نیز درست است که حداقل در مورد اپل، «برای مصرف‌کنندگانی که به دنبال مرورگرهای جایگزین هستند و از آنها استفاده می‌کنند، بسیاری از پلتفرم‌ها این کار را دشوار یا غیرممکن می‌کنند: (۱) حذف مرورگر همراه سیستم عامل؛ و/یا (۲) آن را به عنوان پیش فرض سیستم عامل حذف کنید. من قطعاً این را با iOS تجربه کرده ام.

با این حال، من و بسیاری دیگر هنوز راه‌هایی برای نصب و پیش‌فرض Chrome پیدا می‌کنیم. حتی در زمین‌های خانگی اپل یا مایکروسافت، Google از گزینه‌های جایگزین استفاده می‌کند.

موزیلا سعی می‌کند این استدلال را مطرح کند که موقعیت‌های نسبتاً قوی مرورگر گوگل و اپل منجر به نوآوری پایین‌تر و کیفیت پایین‌تر می‌شود، اما پذیرش چنین استدلالی سخت است، وقتی که فایرفاکس موزیلا، به‌ویژه در موبایل، به خوبی پشت سر این مرورگرها قرار گرفته است. رهبران در واقع، در سرتاسر گزارش موزیلا، به نظر می‌رسد که سازمان در دریایی از بحث‌هایی که آرزو می‌کرد در تئوری درست باشد، گم شده است، حتی اگر در عمل به وضوح نادرست باشند.

به طور خلاصه، موزیلا به‌جای ساختن بیلبوردها، گزارش‌ها و استدلال‌ها در مورد رقابت مرورگر، بهتر است مرورگر بهتری بسازد. مشتریانی مانند من دقیقاً Chrome را انتخاب می‌کنند زیرا تجربه‌ای ثابت و باکیفیت را در دسک‌تاپ و موبایل ارائه می‌کند. موزیلا یک دهه پیش در راه‌های مهمی دچار مشکل شد و همچنان به پرداخت این اشتباهات ادامه می‌دهد، اما درخواست از قانون‌گذاران مشکلاتی را که در وهله اول آنها را غیررقابتی کرده بود برطرف نمی‌کند.