نحوه نصب پایتون به روش هوشمند

بیاموزید که چگونه پایتون را در ویندوز، macOS یا لینوکس راه‌اندازی کنید و از بزرگ‌ترین مشکلات در این مسیر اجتناب کنید.

• نسخه و توزیع مناسب پایتون را انتخاب کنید
• نصب Python در ویندوز به روش هوشمند
• نصب Python در لینوکس به روش هوشمند
• نصب Python در MacOS به روش هوشمند
• بسته‌های پایتون را به روش هوشمند نصب کنید
• نصب چند نسخه پایتون در کنار هم
• پایتون را به روش هوشمند ارتقا دهید

Python آسان برای استفاده، دوستانه برای مبتدیان، و به اندازه کافی قدرتمند برای ایجاد نرم افزار قوی با تقریبا برای هر برنامه کاربردی است. اما همچنان یک نرم افزار مانند سایر نرم افزارها است، به این معنی که راه اندازی و مدیریت آن می تواند پیچیده باشد.

در این مقاله نحوه راه‌اندازی صحیح پایتون را شرح می‌دهیم: چگونه نسخه مناسب را انتخاب کنیم، چگونه چندین نسخه را از یکدیگر دور نگه داریم، و چگونه از تمام لبه‌های تیز و بالقوه دیگر جلوگیری کنیم. مشکلات در طول راه.

نسخه و توزیع مناسب پایتون را انتخاب کنید

به خاطر سازگاری با ماژول‌های شخص ثالث، همیشه ایمن‌تر است که یک نسخه پایتون را انتخاب کنید که یک نسخه اصلی از نسخه فعلی باشد.

در زمان نگارش این مقاله، Python 3.8.1 جدیدترین نسخه است. بنابراین، شرط مطمئن استفاده از آخرین به روز رسانی پایتون ۳.۷ است (در این مورد، پایتون ۳.۷.۶). همیشه می‌توانید جدیدترین نسخه Python را به روشی کنترل‌شده امتحان کنید – به عنوان مثال، در یک ماشین مجازی یا یک ماشین آزمایشی – اما بازگشت یک نسخه به عقب بهترین سازگاری را با بسته‌های رایج Python شخص ثالث تضمین می‌کند.

Python همچنین در توزیع‌های مختلفی عرضه می‌شود، تقریباً به همان شیوه لینوکس. با این حال، برخلاف لینوکس، پایتون یک نسخه استاندارد طلایی و «رسمی» را ارائه می‌کند که همیشه می‌توانید به آن دست پیدا کنید: CPython، نسخه ارائه‌شده توسط بنیاد نرم‌افزار پایتون در python.org. باز هم، این امن ترین و سازگارترین توزیع است، توزیعی که هیچ کس به خاطر چیدن اخراج نمی شود. (شاید بخواهید بعداً دیگر توزیع‌های پایتون را بررسی کنید، زیرا موارد استفاده خاصی را که ممکن است داشته باشید را مورد بررسی قرار می‌دهند، اما ما آنها را در اینجا در نظر نمی‌گیریم.)

یک انتخاب کلیدی که باید انجام دهید، به خصوص در ویندوز، استفاده از نسخه ۳۲ بیتی یا ۶۴ بیتی پایتون است. محتمل ترین پاسخ ۶۴ بیتی است، به دلایل زیر:

• بیشتر سیستم عامل های مدرن به طور پیش فرض از نسخه ۶۴ بیتی پایتون استفاده می کنند. کاربران ویندوز می توانند نسخه های ۳۲ بیتی پایتون را روی ویندوز ۶۴ بیتی اجرا کنند، اما با هزینه اندکی از عملکرد.
• Python 32 بیتی و برنامه های ۳۲ بیتی به طور کلی می توانند تنها به ۴ گیگابایت حافظه در هر زمان دسترسی داشته باشند. برنامه های ۶۴ بیتی این محدودیت را ندارند، از این رو بسیاری از ابزارهای تجزیه و تحلیل داده و یادگیری ماشین برای پایتون در تجسم های ۶۴ بیتی بهترین عملکرد را دارند. برخی فقط در نسخه های ۶۴ بیتی موجود هستند.

تنها زمانی که باید نسخه ۳۲ بیتی پایتون را انتخاب کنید این است که با نسخه ۳۲ بیتی ویندوز گیر کرده اید یا باید از یک ماژول شخص ثالث استفاده کنید که فقط در ۳۲ بیت موجود است. نسخه.

نصب پایتون در ویندوز به روش هوشمند

Python تقریباً مانند هر برنامه دیگری روی ویندوز نصب می‌شود، از طریق نصب‌کننده‌ای که شما را در فرآیند راه‌اندازی راهنمایی می‌کند.

به‌طور پیش‌فرض، نصب‌کننده پایتون برای ویندوز، فایل‌های اجرایی خود را در فهرست AppData کاربر قرار می‌دهد تا به مجوزهای مدیریتی نیاز نداشته باشد. اگر تنها کاربر سیستم هستید، ممکن است بخواهید پایتون را در یک فهرست سطح بالاتر (به عنوان مثال C:\Python3.7) قرار دهید تا پیدا کردن آن آسان‌تر شود. نصب کننده ویندوز به شما امکان می دهد دایرکتوری مورد نظر را مشخص کنید.

نصب کننده پایتون مناسب برای ویندوز را انتخاب کنید

Python.org تعدادی تجسم مختلف از Python را برای ویندوز ارائه می دهد. علاوه بر نسخه های ۳۲ بیتی (“x86”) و ۶۴ بیتی (“x86-64”) که قبلاً ذکر شد، می توانید از بین فایل فشرده قابل جاسازی، نصب کننده اجرایی و نصب کننده مبتنی بر وب انتخاب کنید. اینها همه در مورد آن هستند:

• نصب کننده اجرایی فقط یک فایل EXE است که فرآیند راه اندازی را برای پایتون اجرا می کند. این انتخاب پیش‌فرض آسان و رایج‌ترین انتخاب است.
• نصب‌کننده مبتنی بر وب همانند نصب‌کننده اجرایی است، با این تفاوت که به‌طور جداگانه بیت‌های مورد نیاز برای اجرای نصب را دانلود می‌کند. این به طور چشمگیری اندازه نصب کننده واقعی را کاهش می دهد، اما البته نیاز به اتصال شبکه دارد.
• فایل فشرده قابل جاسازی یک کپی مستقل و حداقلی از زمان اجرا پایتون است که در یک پوشه بدون وابستگی قرار می گیرد. زمانی که می‌خواهید یک برنامه پایتون را به صورت دستی توزیع کنید، یا زمانی که برای آزمایش چیزی در پرواز به یک نصب سریع و یکباره پایتون نیاز دارید، استفاده از آن مفید است. اما زیپ قابل جاسازی شامل pip یا هیچ یک از ابزارهای مفید دیگری که با نصب کامل ارائه می‌شوند، نیست، بنابراین فقط برای استفاده متخصص است.

پایتون را با استفاده از یک مدیریت بسته برای ویندوز نصب کنید

گزینه دیگر استفاده از یکی از سیستم های مدیریت بسته موجود برای ویندوز است. NuGet، مدیر بسته دات نت، Python را در مخزن خود ارائه می دهد. با این حال، پایتون عمدتاً برای استفاده از آن به عنوان یک کامپوننت در یک برنامه دات نت ارائه شده است، نه به عنوان راهی برای نصب یک نمونه مستقل از پایتون برای استفاده عمومی. اگر پایتون را به روش معمولی نصب کنید، احتمالاً مدیریت نمونه پایتون خود را آسان‌تر خواهید یافت.

Chocolatey، یک سیستم مدیریت بسته ویندوز کلی‌تر، Python را نیز ارائه می دهد. Chocolatey یک راه راحت برای اجرای نصب کننده پایتون و ردیابی وجود زمان اجرا زبان پایتون در سیستم شما است – و بنابراین انتخاب بهتری نسبت به NuGet است. با این حال، بهتر است از اختلاط و تطبیق نصب‌های Chocolatey و نصب‌های معمولی پایتون در یک سیستم اجتناب کنید.

نصب پایتون در لینوکس به روش هوشمند

از آنجایی که توزیع های لینوکس به طور قابل توجهی متفاوت است، روش معمولی برای نصب پایتون در لینوکس استفاده از مدیر بسته توزیعی خاص است. اوبونتو و Fedora، رویه‌های کاملاً متفاوتی برای نصب پایتون دارد. در لینوکس (و MacOS)، دایرکتوری مورد نظر برای نصب معمولاً از پیش تعیین شده و بر اساس شماره نسخه پایتون است، به عنوان مثال، /usr/bin/python3.X در لینوکس، یا /usr /local/opt/python/ در مک.

یکی از راه‌های جلوگیری از برخورد با پیچیدگی‌های مدیران بسته لینوکس، استفاده از زمان اجرا Python است. کانتینرها جدا از بقیه سیستم اجرا می شوند، بنابراین لازم نیست نگران زمان های مختلف اجرای پایتون باشید که روی انگشتان یکدیگر قرار می گیرند. با این حال، اگر گردش کار شما از قبل شامل کانتینرها نمی‌شود، باید زمان و انرژی خود را برای به‌روزرسانی با Docker اختصاص دهید. (توجه داشته باشید که می توانید از Python کانتینری در ویندوز نیز استفاده کنید.)

ابزاری به نام asdf-vm هم در اینجا مفید است. می‌توانید از asdf-vm برای مدیریت زمان‌های اجرا متعدد پایتون در سیستم‌های شبه یونیکس (Linux و MacOS) و چندین زمان اجرا برای Node.js، Ruby، Elixir و بسیاری از موارد استفاده کنید. زبان های دیگر نیز بنابراین اگر متوجه شدید که در حال دستکاری نسخه‌های چیزهای دیگر غیر از پایتون هستید، می‌خواهید به asdf-vm نگاه کنید.

نصب Python در MacOS به روش هوشمند

MacOS به طور سنتی با یک نسخه از پایتون نصب شده ارسال می‌شود، اما هرگز جدیدتر از Python 2.7 نیست. این مشکل در هنگام ورود پایتون ۳ ایجاد کرد، زیرا این دو نسخه اغلب با هم تضاد داشتند. اسناد رسمی پایتون چندین یادداشتی در این زمینه دارد، اما هیچ نکته ای ارائه نمی کند. توصیه های دقیق تر از اینکه مطمئن شوید از مسیر درستی برای نمونه Python مورد نظر خود استفاده می کنید.

یک راه متداول برای مدیریت زمان اجرا پایتون در MacOS از طریق مدیر بسته Homebrew است. Homebrew یک رابط ثابت برای دانلود، نصب، مدیریت و حذف پایتون و سایر برنامه های خط فرمان شخص ثالث ارائه می دهد.

نصب بسته های Python به روش هوشمند

هنگامی که نصب پایه یک نسخه پایتون را راه‌اندازی کردید، نباید نصب بسته‌ها را مستقیماً با pip در آن شروع کنید — نه، حتی اگر قصد دارید استفاده از پایتون فقط برای یک پروژه دایرکتوری های پروژه خود را تنظیم کنید، محیط های مجازی پایتون را در آنها نصب کنید، سپس بسته ها را در آن محیط های مجازی نصب کنید. به این ترتیب، نصب پایه تمیز می ماند.

برای یک روش سطح بالا برای مدیریت چندین پروژه با محیط‌های مجازی و وابستگی‌ها، به پروژه شعر نگاه کنید. Poetry یک ابزار خط فرمان برای مدیریت محیط‌های مجازی و وابستگی‌ها در سطح بالا ارائه می‌کند.

نصب چند نسخه پایتون در کنار هم

سخت‌ترین مشکل در هنگام برخورد با نصب پایتون، نحوه مدیریت نسخه‌های مختلف پایتون است که در کنار هم نصب شده‌اند. دو قانون کلی جهانی در اینجا اعمال می شود:

• همیشه هر نسخه را در دایرکتوری دیگری نصب کنید.
• مطمئن شوید که مسیرهای سیستم طوری پیکربندی شده اند که اول را به نسخه ای که می خواهید به طور پیش فرض اجرا کنید، نشان دهد.

اجرای چندین نسخه پایتون به شدت به نفع محیط های مجازی هر پروژه استدلال می کند. وقتی محیط مجازی فعال می‌شود، تمام فعالیت‌های پایتون در زمینه پروژه به‌طور خودکار به سمت نسخه مناسب پایتون هدایت می‌شود، 

یکی دیگر از گزینه‌های کاربران ویندوز برای کنترل اینکه از کدام نسخه پایتون هنگام نصب چندگانه استفاده کنند، برنامه راه‌انداز py است. در طول راه‌اندازی پایتون، این گزینه به شما پیشنهاد می‌شود که راه‌انداز py را نصب کنید، یک فایل اجرایی کوچک که به شما امکان می‌دهد (از طریق پرچم‌های خط فرمان) نسخه پایتون را برای یک اسکریپت خاص انتخاب کنید. به عنوان مثال، برای اجرای pip برای Python 3.7، باید py -3.7 -m pip را وارد کنید.

پایتون را به روش هوشمند ارتقا دهید

ارتقاء اصلاحات جزئی برای پایتون – به عنوان مثال، پایتون ۳.۷.۲ به پایتون ۳.۷.۳ – معمولاً به اندازه کافی آسان است. در ویندوز، نصب کننده وجود نسخه موجود را تشخیص داده و آن را ارتقا می دهد. در Linux و MacOS، نصب کننده یا مدیر بسته معمولاً همین کار را انجام می دهد.

با این حال، هر محیط مجازی که ایجاد کرده اید، همچنین نیاز به ارتقاء دارد. آنها به طور خودکار ارتقاء نمی یابند. برای ارتقای پایتون در یک محیط مجازی، کافی است به دایرکتوری محیط مجازی بروید و venv --upgrade را وارد کنید. مجدداً، توجه داشته باشید که این بهترین فقط برای ارتقاهای ویرایشی جزئی – مانند Python 3.7.2 به Python 3.7.3.

اگر در حال انجام یک ارتقاء نسخه اصلی، مانند Python 3.7 به Python 3.8 هستید، بهترین شرط شما این است که از venv برای ایجاد یک زیرشاخه جدید و جداگانه محیط مجازی در فهرست پروژه استفاده کنید. هر وابستگی را دوباره در آن نصب کنید و به استفاده از محیط مجازی جدید بروید. اکثر IDE هایی که از پایتون پشتیبانی می کنند (به عنوان مثال، Microsoft Visual Studio Code) چندین محیط مجازی را در یک پروژه شناسایی می کنند و به شما امکان می دهند بین آنها جابجا شوید.