ابرهای مستقل دوباره به یک معامله بزرگ تبدیل می شوند

برای شرکت‌هایی که ملزم به نگهداری داده‌ها در یک کشور یا منطقه خاص هستند، یک ابر مستقل ممکن است بخش مهمی از استقرار چند ابری باشد.

صنایع استفاده‌کننده از فضای ابری مانند بانک‌داری، بیمه، مراقبت‌های بهداشتی و بخش عمومی با چالش‌های بیشتری برای رعایت قوانین و الزامات در مناطق خاص مواجه هستند. این امر تقاضا برای ابرهای مستقل را افزایش داده است. به نظر می رسد این رویکرد معماری ابری زیر نظر همه پرواز می کند. بنابراین، من آن را مطرح می کنم.

کلادهای مستقل خدمات ابری نیمه عمومی هستند که توسط یک کشور، منطقه یا گاهی اوقات ارائه‌دهنده ابری که به یک منطقه خدمات ارائه می‌کند، تحت مالکیت، کنترل و اداره می‌شوند. آنها ممکن است به طور کامل متعلق به دولت محلی یا کنسرسیومی از سازمان های خصوصی و عمومی باشند.

در چند مورد، آنها متعلق به شرکت های خصوصی هستند که با دولت همکاری نزدیک دارند. هدف، ارائه زیرساخت محاسباتی است که بتواند از خدمات دولتی خاص پشتیبانی کند، به ویژه حفاظت از داده های حساس و مطابقت با قوانین و مقررات خاص یک کشور یا منطقه.

در زمانی که برای اولین بار ایده رایانش ابری و نحوه تعریف آن را تدوین می‌کردیم، چند نفر از ما اصطلاح ابر مستقل را مطرح کردیم. با این حال، این مفهوم هرگز مطرح نشد و صنعت بر روی ارائه دهندگان ابر ابری متمرکز شد که به همه کشورها خدمت می کردند. ما الان اینجا هستیم.

حتی کسانی که به سمت ابرهای مستقل حرکت می‌کنند، احتمالاً برای برخی از سیستم‌هایی که برای اجرا در ابرهای مستقل مقرون به صرفه‌تر هستند، به ابر مقیاس‌کننده‌ها نیاز خواهند داشت. در واقع، ما متوجه می شویم که ابرهای مستقل به تازگی بخشی از استقرار چند ابری می شوند. به نظر می‌رسد پذیرش چند ابری و انعطاف‌پذیری‌های آن نیز امروزه علاقه جدیدی به ابرهای مستقل ایجاد می‌کند.

مزایای ابرهای مستقل

کلادهای مستقل کنترل و مالکیت داده‌ها را افزایش می‌دهند، تضمین می‌کنند که داده‌ها مطابق با مقررات و قوانین محلی، از جمله نگهداری داده‌ها در کشورها یا مناطق خاص، ذخیره و مدیریت می‌شوند. با استفاده از ابرهای عمومی، ممکن است خطر انتقال داده های شما به خارج از کشور به دلایل بی گناه، مانند عملیات پشتیبان گیری و بازیابی، وجود داشته باشد. ابرهای مستقل از این خطر اجتناب می کنند زیرا از نظر فیزیکی در کشوری که پشتیبانی می کنند وجود دارند.

کلادهای مستقل اقدامات امنیتی پیشرفته‌تری را ارائه می‌دهند، از جمله رمزگذاری، کنترل‌های دسترسی، و تقسیم‌بندی شبکه که همچنین ممکن است برای کشورها یا مناطق خاصی تنظیم شوند. البته، ابرهای عمومی بزرگ‌تر می‌توانند خدمات مشابه یا بهتری را ارائه دهند، اما این واقعیت که سیستم‌های امنیت ابری مستقل برای قوانین و مقررات یک کشور خاص ساخته شده‌اند به این معنی است که آنها باید در حمایت از اقدامات امنیت داده برای آن کشور بهتر عمل کنند.< /p>

کلادهای مستقل سطوح در دسترس بودن و قابلیت اطمینان خدمات بالاتر را نسبت به ارائه‌دهندگان ابر تجاری ارائه می‌دهند، یا اینطور ادعا می‌کنند. با توجه به اینکه سیستم‌های آن‌ها از نظر فیزیکی به کاربران و برنامه‌های متصل نزدیک‌تر است، ممکن است واقعاً چنین باشد.

کلادهای مستقل را می‌توان برای رفع نیازهای خاص یک کشور یا سازمان تنظیم کرد، از جمله الزامات انطباق، ذخیره‌سازی داده، و قابلیت‌های پردازش. همچنین، با سرمایه‌گذاری دولت‌ها و سازمان‌ها در ایجاد و حفظ زیرساخت‌های لازم، ابرهای مستقل می‌توانند شغل ایجاد کنند و به توسعه اقتصادی محلی کمک کنند.

با ارائه یک چارچوب مدیریت داده شفاف و پاسخگو، ابرهای مستقل می توانند به ایجاد اعتماد با شهروندان و مشتریانی که ممکن است نگران حریم خصوصی و امنیت داده باشند کمک کند. علاوه بر این، ممکن است استقلال بیشتر از ارائه دهندگان ابر تجاری ارائه دهند و وابستگی به فناوری و زیرساخت خارجی را کاهش دهند.

باز هم، بخشی از این ادراک در مقابل واقعیت است. بهترین تشبیه کسی است که فکر می کند محصول در یک خواربار فروشی محله کوچک بهتر از یک فروشگاه بزرگ است، اما هر دو فروشگاه محصولات خود را از یک مزرعه خریداری می کنند.

معایب ابرهای مستقل

بنابراین، چرا شرکت ها به ارائه دهندگان ابر مستقل خود مراجعه نمی کنند؟ در اینجا چند دلیل وجود دارد. ابرهای مستقل ممکن است با سایر زیرساخت‌های ابری ناسازگار باشند، که می‌تواند منجر به مشکلات مربوط به قابلیت همکاری و تبادل داده شود.

اگرچه هدف ابرهای مستقل افزایش حریم خصوصی و حاکمیت داده‌ها است، اما نگرانی‌هایی وجود دارد که دولت‌ها بتوانند از آن‌ها برای جمع‌آوری و نظارت بر داده‌های شهروندان استفاده کنند که به طور بالقوه حقوق حریم خصوصی را نقض می‌کند. بسیاری از شرکت‌ها ترجیح می‌دهند از ارائه‌دهندگان ابر عمومی جهانی استفاده کنند، اگر معتقدند که ابر مستقل محلی آنها می‌تواند توسط دولت به خطر بیفتد. به خاطر داشته باشید که در بسیاری از موارد، دولت های محلی مالک ابرهای مستقل هستند.

کلادهای مستقل ممکن است در پذیرش فناوری‌ها و خدمات جدید کندتر باشند در مقایسه با ارائه‌دهندگان ابری جهانی، که می‌تواند توانایی آنها را برای نوآوری و رقابتی ماندن محدود کند. رونق فعلی هوش مصنوعی را در نظر بگیرید. ابرهای مستقل به احتمال زیاد نمی توانند انواع خدمات مشابهی را ارائه دهند، با توجه به اینکه مانند ارائه دهندگان بزرگتر میلیاردها دلار برای تحقیق و توسعه ندارند.

سازمان‌هایی که به یک ابر مستقل متکی هستند ممکن است بیش از حد به دولت یا کنسرسیومی که آن را اداره می‌کند وابسته شوند و انعطاف‌پذیری و استقلال آنها را محدود کند.

با تبدیل شدن چند ابری به معماری محبوب‌تر، گمان می‌کنم استفاده از ابرهای مستقل رایج‌تر شود. برخی از شرکت‌هایی که به یک کشور خاص خدمات می‌دهند، برای هماهنگی بهتر با مقررات و قوانین محلی، به سمت ابرهای مستقل حرکت می‌کنند. این یک گزینه معتبر برای بسیاری از شرکت‌ها است و همیشه باید به عنوان بخشی از یک مجموعه رایانش ابری در نظر گرفته شود.