چرا کسب و کارها از استفاده از داده ها بدشان می آید؟

تعداد کمی از شرکت ها می توانند به طور موثر از داده های خود در داخل یا خارج از ابر استفاده کنند، و یک مطالعه جدید می گوید که هنوز هم همینطور است. وقت آن است که برنامه ریزی کنید.

بسیاری از شرکت‌ها امیدوارند رایانش ابری به آنها اجازه دهد تا از داده‌های خود به عنوان یک ضرب‌کننده واقعی نیرو استفاده کنند که آنها را به مبتکران و رهبران بازار تبدیل کند. یا حداقل، امیدوارند که در نهایت بتوانند داده های خود را بهینه کنند.

Snowflake اخیراً مطالعه‌ای را منتشر کرده است که در آن چند مشکل کلیدی که به نظر می‌رسد اکثر شرکت‌ها هنوز هم با داده‌های خود دارند، چه در فضای ابری فعال باشند و چه غیر فعال، شناسایی شده است. بر اساس یافته های آنها، تنها ۳۸ درصد از کسب و کارها می توانند ارزش را از داده های خود استخراج کرده و از آن برای اطلاع رسانی تصمیمات خود استفاده کنند. بدتر از آن، تنها ۶٪ از کسب و کارهای جهانی از داده ها استفاده می کنند، به آنها دسترسی پیدا می کنند و به روشی به اشتراک می گذارند که تمام مزایای تجاری ارائه شده توسط یک استراتژی داده صحیح را به آنها می دهد.

چگونه اوضاع در عصر رایانش ابری اینقدر بد شد؟

اول، بسیاری از شرکت‌ها فقط داده‌ها را به فضای ابری منتقل می‌کنند و امیدوارند بهترین‌ها را داشته باشند. انتقال داده‌های استفاده شده ضعیف از مرکز داده‌تان به فضای ابری، داده‌های ضعیفی را در فضای ابری به شما می‌دهد. چیزی تغییر نمی کند.

دوم، هیچ توجهی به یکپارچه سازی داده ها وجود ندارد و دسترسی به داده ها هنوز یک مشکل اصلی است که هنوز حل نشده است. در حال حاضر، مفاهیم یکپارچه سازی داده ها و ابزارهای آن ده ها سال قدمت دارند. تعجب آور است که بسیاری از شرکت ها هنوز نحوه استفاده از آنها را نیافته اند.

در نهایت، شرکت ها از داده های خود برای تصمیم گیری تجاری خود استفاده نمی کنند. این شامل تحلیل‌های ابتدایی مانند پیش‌بینی فروش، اما همچنین اتوماسیون تصمیم‌گیری در زمان واقعی است که می‌تواند از اتوماسیون زنجیره تامین تقریباً هم زمان مانند فرآیندهای تخلیه موجودی پشتیبانی کند.

هیچ فناوری جادویی برای رفع این مشکل وجود ندارد. تنها راه برای بهبود استفاده از داده ها ایجاد یک استراتژی چند ساله است که داده های شرکت را به دامنه ها تقسیم می کند و نحوه برخورد با هر دامنه را در یک زمان برنامه ریزی می کند.

دو هدف داده اصلی باید وجود داشته باشد.

ابتدا، نحوه پیدا کردن داده‌هایی را که برای خارجی‌سازی نیاز دارید پیدا کنید و رابط‌هایی ارائه کنید که آن‌ها را پیدا و استخراج می‌کند. این باید به روش‌های ایمن و مقیاس‌پذیر با درک این موضوع انجام شود که باید از داده‌هایی استفاده کنید که منبعی واحد از حقیقت را فراهم می‌کنند.

دوم، دریابید که چه انتزاعی هایی از آن داده ها نیاز دارید. اینها «نقاط محاسبه‌شده» برای استفاده در فرآیندهای تجاری اصلی هستند، مانند ترکیب اطلاعات موجودی با اطلاعات برنامه‌ریزی زنجیره تأمین، که بینش ارزشمندی را در مورد سیستم‌هایی که به هر دو نیاز دارند، مانند سیستم‌های سفارش فروش، ارائه می‌دهد. اگر تعجب می کنید که چرا تامین کننده شما نمی تواند دقیقاً به شما بگوید که مواد و محصولات چه زمانی در دسترس خواهند بود، به این دلیل است که آنها این نوع بینش را ندارند. آیا مشتریان شما این اطلاعات را در مورد محصولات شما دارند؟

بسیاری از شرکت ها به دلیل زمان و هزینه ها هنوز به استفاده از داده ها توجه نکرده اند. همچنین، پیچیدگی داده‌ها در سال‌های اخیر به شدت افزایش یافته است زیرا شرکت‌ها داده‌های پیچیده را بر روی داده‌های پیچیده قرار می‌دهند، بدون اینکه چشم‌اندازی درباره نحوه استخراج و استفاده از آن‌ها داشته باشند.

وقتی در یک چاله هستید، حفاری را متوقف کنید. وقت آن است که حفره داده را با یک برنامه داده جامد پر کنید.