هفته بد داکر

به‌جای تمرکز بر تصمیم‌گیری ضعیف در مورد تیم‌های رایگان غروب، به مسیر کلی شرکت نگاه کنید تا بر آنچه توسعه‌دهندگان می‌خواهند تمرکز کنید.

Docker هفته بدی داشت. چیزی که کمتر واضح است این است که آیا داکر شایسته آن بود یا خیر.

برای کسانی که نشنیده‌اند، هفته گذشته Docker اعلام کرد که اشتراک‌های تیم رایگان در حال غروب آفتاب است. برخی در دنیای منبع باز این را به عنوان “پرداخت یا از دست دادن داده های خود” می خوانند. در پرتو هیاهو، Docker سریع عذرخواهی کرد: “ما کار وحشتناکی انجام دادیم و پایان Docker Free Teams را اعلام کردیم.” جای تعجب نیست که این موضوع نتوانست سرسخت‌ترین منتقدانش را آرام کند: « یک نفر نظر داد، جامعه منبع باز به دلیل نحوه برقراری ارتباط شما نگران نیست، بلکه به خاطر آنچه شما ارتباط برقرار کردید و چگونه این انتقال را اجرا کردید.

اگر Docker می‌خواست پروژه‌های منبع باز را از بین ببرد (با مبلغ هنگفت ۴۲۰ دلار در سال، همانطور که برخی به اشتباه ادعا می کنند)، احتمالاً نباید یک سطح منبع باز حمایت شده با مزایای بهتر نسبت به لایه بازنشسته تیم رایگان، مانند عدم محدودیت نرخ و قابلیت کشف بهبود یافته در Docker Hub، و تجزیه و تحلیل بهتر. همه برای ۰ دلار. جانستون می‌گوید: «این منجر به تجربه بهتری برای ناشر پروژه منبع باز و همچنین [برای] کاربران نهایی نرم‌افزار آنها می‌شود.

جانستون می‌گوید

در مقابل، گروه Free Team “در نهایت برای دسته‌ای از انواع مختلف مشتریان و کاربران به این مهم تبدیل شد و … به هیچ‌یک از آنها به‌خوبی خدمت نمی‌کرد.” آیا داکر در تلاش بود تا مشتریان را از آن رده تیم رایگان خارج کند؟ به وضوح. این کاری است که غروب خورشید انجام می دهد. اما آیا این تلاش برای وادار کردن پروژه‌های متن‌باز، که برخی از آنها تحت تأثیر این تغییر قرار گرفته‌اند، به پرداخت ۴۲۰ دلار در سال وادار می‌شود؟ نه. در عوض، جانستون پیشنهاد می‌کند، ایده این است که پروژه‌های متن‌باز را ساده کنیم تا به برنامه منبع باز حمایت‌شده منتقل شوند: «لازم نیست کاری با حساب خود انجام دهید. تنها کاری که باید انجام دهید این است که درخواست دهید. و اگر درخواست بدهید، ما فقط به شما برکت می دهیم، شما را تشویق می کنیم، شما خوب هستید.”

به نظر می‌رسد که برخی از کاربران این تجربه بی‌نظیر را نداشته‌اند، اگرچه به نظر می‌رسد که در حال بهتر شدن است. باز هم، این سؤال را ایجاد می کند که چگونه این موضوع با طرح تجاری Docker مطابقت دارد. من از اینکه حامل اخبار بد برای نظریه پردازان توطئه منبع باز باشم متنفرم (که مقدار زیادی در Hacker News وجود دارد. )، اما اگر داکر به دنبال افزایش درآمد بود، دنبال کردن درصد لیلیپوتی از کاربران راهی برای انجام این کار نخواهد بود. همچنین تعیین دقیق پروژه‌های منبع باز، که به‌طور مشهوری پول نقد ندارند، بسیار هوشمندانه نیست. (به یاد داشته باشید، ما دهه ها را صرف بحث در مورد چگونه منبع باز پایدار کنیم بوده ایم.)

بنابراین، برای کسانی که داکر را متهم به تلاش برای افزایش درآمد خود از طریق شیوه‌های تجاری هولناک با هدف قرار دادن ۲٪ از کاربرانش با موجودی بانکی محدود می‌کنند، باید شرور بهتری پیدا کنید. ریاضیات پشت “Docker در تلاش است تا پروژه های منبع باز را فشرده کند!” به سادگی جمع نمی شود چه کاری انجام می دهد؟

مهمانی مانند سال ۲۰۱۹

در نوامبر ۲۰۱۹، داکر یک بازسازی فوق‌العاده دردناک را پشت سر گذاشت. این شرکت کمی راه خود را گم کرده بود و به معاملات بزرگ‌تری که به مدیران اجرایی در شرکت‌ها خدمات می‌دادند وابسته شد. با نگاهی به آن زمان، جانستون گفت که تیم اجرایی و هیئت مدیره متوجه شدند که توسعه دهندگان، نه عملیات، آینده شرکت هستند، همانطور که InfoWorld قبلاً پوشش داده است.

این به معنای طرز فکر متفاوت، مدل درآمد متفاوت، همه چیز متفاوت است.

این شرکت درصد زیادی از کسب و کار خود را به Mirantis فروخت و بخشی از کارمندان خود را برای ترسیم یک دوره جدید با محوریت توسعه دهندگان باقی گذاشت. Docker Enterprise و Swarm خارج شدند. تمرکز بر سرعت و امنیت برنامه بود. امروزه داکر به طور خودکار یک صورتحساب مواد نرم افزاری (SBOM) ایجاد می کند و به توسعه دهندگان امکان مشاهده محتوای داخل یک ظرف را می دهد، بدون اینکه توسعه دهنده مجبور به انجام کاری باشد. سپس Docker Scout وجود دارد که به طور خودکار تمام بسته‌هایی را که در آن تصویر قرار می‌گیرند، قبل از ساخت آن فهرست می‌کند، سپس آن را با پایگاه‌های داده عمومی آسیب‌پذیری‌ها و مواجهه‌های عمومی (CVE) بررسی می‌کند تا بتواند توسعه‌دهنده را از نیاز به ارتقا مطلع کند. به عنوان مثال، زیرا ممکن است نسخه جدیدتر بدون CVE باشد.

نکته این است که به توسعه‌دهندگان «تجربه‌ای هدایت‌شده» بدهید تا به آن‌ها کمک کنید تا «تصمیم‌های هوشمندانه‌ای را به صورت محلی در همان جا روی لپ‌تاپ خود بگیرند». مدل درآمدی مقدار قیمت بسیار پایین‌تر است که برای توسعه‌دهندگان طراحی شده و با بهره‌وری توسعه‌دهنده همسو است. هیچ‌کدام از این‌ها از تغییرات ادعایی پروژه‌های منبع باز یا به طور کلی توسعه‌دهندگان سود نمی‌برند. اگر تصمیم لایه تیم رایگان را در پراگماتیک کسب و کار Docker و همچنین خواص شرکت هدایت کننده، در حالی که تشخیص می دهیم که انسان های ناقص دخیل بوده اند، دیدن تصمیم دقیقاً همانطور که داکر آن را توصیف کرده است بسیار آسان تر می شود: نیت خوب، ارتباط ضعیف و اجرا شده.

یکی از آن ویژگی‌های Docker، “همکاری باز”، در نحوه تلاش شرکت برای جمع‌آوری بازخورد منعکس می‌شود. ابتدا، داکر یک نقشه راه عمومی در GitHub نگهداری می‌کند. جانستون می گوید که توسعه دهندگان تشویق می شوند در آنجا نظر بدهند و نظرات حداقل هر هفته توسط تیم رهبری بررسی می شود. دوم، داکر دارای کاپیتان های داکر خارجی است، شبیه به MVP های مایکروسافت یا AWS Heroes، که هر دو از داکر دفاع می کنند. در حالی که بازخورد می دهد. (من تصور می کنم کانال خصوصی Slack آنها پس از انتشار اخبار مربوط به غروب آفتاب در سطح تیم آزاد، سر و صدا می کرد.) و سوم، Docker به یک گروه مشاوره فنی متکی است که شامل ده ها یا بیشتر فناوران ارشد از سازمان های خارجی است که در مورد جهت محصول مشاوره می دهند.

آیا این “همیاران باز” باید قبل از اینکه اتفاق بیفتد، اسنافوی تیم آزاد را گرفته باشند؟ شاید. اما نکته با Docker، مانند هر شرکت دیگری، کاری نیست که در یک لحظه معین از زمان انجام می دهد، بلکه جهت گیری کلی آن در طول زمان است. از این نظر، سخت است که از سال ۲۰۱۹ به Docker نگاه کنیم و به این نتیجه نرسیم که این شرکتی است که توسعه‌دهندگان را جدی می‌گیرد و به دنبال راه‌هایی برای افزایش بهره‌وری است. به راحتی می توان گفت که Docker چگونه تغییرات لایه تیم رایگان را مدیریت کرده است، اما انجام این کار نادیده می گیرد که Docker چقدر تغییر کرده است، و همچنان تغییر می کند، به یک شرکت توسعه دهنده.