آشنایی با پلتفرم های پذیرش دیجیتال

یک پلتفرم پذیرش دیجیتال همه برنامه‌های یک سازمان را پوشش می‌دهد، کارهای خسته‌کننده را خودکار می‌کند، کاربران را از طریق رابط‌های کاربری پیچیده راهنمایی می‌کند، و استفاده از تمام ویژگی‌های سیستم را اندازه‌گیری می‌کند. در اینجا نحوه عملکرد آن آمده است.

تیم های فنی ذاتاً مشکوک هستند. آن‌ها در دنیایی غوطه‌ور شده‌اند که جرأت نرم‌افزارهای همیشه در حال تغییر، کدها و ابزارهایی را که خوب، بد و زشت هستند، آشکار می‌کند. پس چرا باید مکث کنند و به اجرای یک پلتفرم پذیرش دیجیتال (DAP) فکر کنند؟

خب، یک DAP در واقع، از نظر ارزش تجاری که به سازمان ها ارائه می دهد، کاملاً متفاوت است. می‌تواند همه برنامه‌های یک شرکت بزرگ را برای خودکارسازی وظایف پوشش دهد و به کارکنان راهنمایی مستقیم و فوری برای استفاده کامل از آن برنامه‌ها بدهد. به همین ترتیب، یک DAP می تواند همین کار را برای سیستم های خارجی، برای شرکا و مشتریان انجام دهد.

چه زمانی به DAP نیاز دارید؟

DAP ها الگوهای استفاده گسترده و همچنین محیط های خاص و رفتارهای کاربر نهایی را یاد می گیرند. DAP ها نارضایتی کارمندان را با نقاط تماس ناسازگار و گیج کننده کارمندان با فناوری که برای انجام کارهایشان استفاده می کنند، حل می کند و اصطکاک دیجیتال و موانع بهره وری را کاهش می دهد.

شرکت‌ها سالانه صدها میلیون دلار را برای نرم‌افزاری که برای حل یک مشکل فوری خریداری کرده‌اند، هدر می‌دهند. اما نرم افزار ساده نیست. بسیاری از افراد باهوش برای پیمایش در سیستم‌های نرم‌افزاری سازمانی، که اغلب شهودی نیستند، تلاش می‌کنند. برخلاف برنامه‌های مصرفی شیک، کاربران در همه جا با دیواری از دکمه‌ها و منوها روبرو هستند. اگر کسی نحوه استفاده از یک سیستم را به خوبی نداند، مشکل اولیه تا حد زیادی حل نشده باقی می ماند و شرکت حتی پول بیشتری را هدر می دهد. DAP به عنوان نوعی بیمه تحول دیجیتال عمل می کند. خط مشی — خودکار کردن کارهای خسته کننده، بهبود تجربه کاربر، هدایت ماهرانه استفاده از همه ویژگی های سیستم، و اندازه گیری آن استفاده با تجزیه و تحلیل های قدرتمند و عملی.

مدیران C-suite از من می‌پرسند که چرا نمی‌توانند از آنچه قبلاً در اختیار دارند برای حل این مشکلات استفاده کنند. اگر آنها بتوانند به سؤالات زیر به طور دقیق و فوری پاسخ دهند و از کاهش بهره وری ناشی از اصطکاک دیجیتالی اندازه گیری نشده رنج نبرند، پس نیازی به DAP ندارند.

• در کل پشته فنی ما چه چیزی وجود دارد؟
• چقدر درباره همه برنامه‌هایی که کارمندان استفاده می‌کنند و نحوه استفاده از آنها می‌دانیم؟
• آیا می دانیم چه کاربرانی روزانه با هوش مصنوعی کار می کنند؟
• آیا ما می دانیم که آنها چگونه از هوش مصنوعی استفاده می کنند؟
• در مورد IT سایه و هوش مصنوعی در سازمان خود با افزایش خطرات امنیت سایبری چه می دانیم؟

در مورد خود DAP، تیم‌های فنی می‌خواهند در مورد معماری، استقرار، ادغام‌ها، امنیت و هوش مصنوعی تعبیه‌شده آن بدانند—و احتمالاً سؤالات زیادی در مورد آن مناطق و موارد دیگر خواهند داشت. در اینجا چند پاسخ آورده شده است.

معماری DAP و استقرار DAP

معماری بر اساس سازنده متفاوت است، بنابراین طرح فنی ارائه شده در اینجا به یک ارجاع دارد a> از پرمصرف ترین DAP های موجود در بازار. شایان ذکر است که این یک نمای کلی است از اینکه چگونه می توان یک DAP آزمایش شده با زمان ساخته شده برای نوآوری مداوم را متصور شد.

سه لایه اصلی این DAP عبارتند از: ۱) یک لایه ایجاد محتوا که در آن محتوا در یک ویرایشگر محلی توسط افرادی که نقش مدیریتی به آنها اختصاص داده شده ایجاد می شود. ۲) پوششی که کاربران نهایی می بینند، که شامل محتوای منتشر شده است. و ۳) یک لایه تجزیه و تحلیل که توسط افرادی در سازمان که مسئول اندازه گیری ارزش تجاری برنامه ها، فرآیندها و گردش کار هستند مصرف می شود.

DAP معمولاً بر روی AWS، Azure یا سایر ارائه دهندگان اصلی ابر میزبانی می شود. هنگامی که یک سرپرست محتوای ساخته شده در ویرایشگر محلی را ذخیره و منتشر می کند، به عنوان یک فایل ثابت جاوا اسکریپت به ابر ارسال می شود، جایی که توسط یک شبکه تحویل محتوای بسیار ایمن (CDN) مانند Akamai، CDN، به بیرون فرستاده می شود. توسط اپل، ESPN، Hulu، Yahoo و هزاران شرکت دیگر استفاده می شود. شبکه توزیع شده سرعت تحویل بسیار سریع را برای کاربران نهایی در سراسر جهان فراهم می کند.

آن دسته از کاربران نهایی که به یک برنامه (یا بسیاری از آنها) از سرورهای برنامه اصلی شرکت خود دسترسی دارند، پسوند DAP را نیز در مرورگر خود خواهند داشت. این از طریق خط مشی فناوری اطلاعات شرکت با نصب کننده همه کاره که یک فایل .msi یا pkg. را اجرا می کند، مستقر شده است. در قسمت پشتی، شرکت URL هایی را که مجاز به دسترسی DAP هستند را تعیین می کند و فایل های جاوا اسکریپت را در آنجا قرار می دهد. محتوایی که سرپرست در ویرایشگر DAP ایجاد کرده و به فضای ابری و CDN منتقل می‌کند، محتوایی است که کاربر نهایی در پوشش روی رابط کاربری برنامه می‌بیند، که او را از طریق یک گردش کاری در آن برنامه راهنمایی می‌کند.

رویدادها و ابرداده‌های جمع‌آوری‌شده از تعاملات کاربر نهایی با پوشش DAP – مانند انواع راهنمایی‌ها و اطلاعاتی که یک کارمند استفاده می‌کند – به‌طور خودکار به یک سرور تجزیه و تحلیل در فضای ابری ارسال می‌شود. مهم است که توجه داشته باشید که بهترین روش برای ناشناس کردن تجزیه و تحلیل به طور پیش فرض است. فروشندگان DAP ممکن است متفاوت باشند، بنابراین رهبران فناوری اطلاعات باید در مورد این عملکرد بپرسند. سپس ادمین می‌تواند تجزیه و تحلیل‌ها را برای درک بهتر بخش‌هایی از UI یک برنامه کاربردی و نحوه بهبود گردش کار مصرف کند.

در حالی که این رایج ترین روش راه اندازی DAP است، جایگزین ها و ماژول های پیشرفته ای برای شرکت هایی با موارد استفاده خاص وجود دارد. به عنوان مثال، می‌توان یک پروکسی راه‌اندازی کرد تا تجزیه و تحلیل ابتدا به سرور خود سازمان برود و سپس برای مصرف به سرور تجزیه و تحلیل DAP در فضای ابری ارسال شود تا سطح امنیت بالاتری را فراهم کند. یک گزینه خود میزبانی برای سپرده گذاری فایل های محتوا در سرور برنامه خود سازمان به جای عبور از CDN وجود دارد. یک DAP قوی همچنین باید یک API برای اتصال مستقیم به برنامه‌هایی که یک شرکت استفاده می‌کند یا می‌سازد ارائه دهد – کانالی آسان برای ارتباط با ابزار مکالمه DAP، بدون نیاز به باز کردن برنامه. این به معنای انجام کار با مراحل کمتر است.

DAP می‌تواند مبتنی بر وب، بر روی دستگاه‌های تلفن همراه یا روی دسک‌تاپ باشد، و سیستم‌های پیشرفته را می‌توان برای بخش‌های عمودی مانند بانکداری، مراقبت‌های بهداشتی، و دولت فدرال با ماژول‌های پیشرفته طراحی کرد.

یکپارچه‌سازی‌های کلیدی DAP و ویژگی‌های امنیتی

بسیاری از ادغام ها با DAP امکان پذیر است، اما یکی از موارد کلیدی برای شرکت ها با ارائه دهندگان هویت (IdP) مانند Okta است. با ذخیره و مدیریت هویت های دیجیتال، IdP ها به سازمان ها اجازه می دهند دسترسی ها و امتیازات را با حفظ استانداردهای امنیتی بالا مدیریت کنند. یکپارچه سازی IdP هویت کاربران نهایی را تأیید می کند، قابلیت های بخش بندی محتوا را غنی می کند و بینش رفتار کاربر را گسترش می دهد. بنابراین، امنیت سازمانی و کنترل‌های حاکمیتی DAP شامل مدیریت دسترسی از طریق SSO است.

کنترل‌های حاکمیتی همچنین شامل کنترل دسترسی پیشرفته با نقش‌های سفارشی، مجوزهای API، امنیت و حریم خصوصی با پشتیبانی از پروکسی، کنترل‌های سانسور پیشرفته، هش کردن کاربر نهایی، ذخیره‌سازی فایل استاتیک، گزارش‌های حسابرسی پیشرفته، و ویژگی‌های خاص عمودی مانند گواهی FedRAMP برای عموم می‌شود. سازمان های بخش.

یک DAP فقط باید داده‌هایی را جمع‌آوری کند که برای عملیات و امنیت لازم است، و مهم است که به یاد داشته باشید که ناشناس است. این شامل آدرس IP (در گزارش‌های امنیتی برای اهداف پزشکی قانونی)، ویژگی‌های محیط (مرورگر، سیستم‌عامل، URL صفحه، عنوان)، ابرداده‌های HTML (برای مکان‌یابی عناصر در صفحه) و داده‌های تحلیلی (آدرس IP پنهان شده با نام مستعار، موقعیت جغرافیایی تقریبی، و فراداده تعامل).

هنگام ورود به سازمان، DAP باید حداقل پیش نیازهای فنی داشته باشد. تیم DAP از تیم فناوری اطلاعات سازمان می‌خواهد تا برخی از دامنه‌های DAP را در لیست سفید قرار دهد و مرورگرهای به‌روز شده معقولی را در ماشین‌های کارمند داشته باشد. تیم DAP همچنین در مورد آمادگی و ثبات محیط وب سایت، به روز رسانی وب سایت و چرخه انتشار، دسترسی به محیط سندباکس، دسترسی به محیط تولید، محدودیت های وب سایت، و در دسترس بودن داده ها برای فرآیندهای مربوطه سؤال خواهد کرد.

هوش مصنوعی که برنامه های کاربردی با تغییر سریع را درک می کند

یکی از متمایزترین و قدرتمندترین ویژگی‌های DAP واقعاً آینده‌نگر، توانایی آن در مدیریت تشخیص عنصر در رابط‌های کاربری برنامه است. اگر یک DAP کارمندان را از طریق گردش‌های کاری روی رابط‌های کاربری پیچیده راهنمایی می‌کند، و آن رابط‌های کاربری (و کد برنامه) در نتیجه به‌روزرسانی برنامه تغییر می‌کنند، DAP باید فوراً آن تغییرات را درک کند و به طور خودکار آنها را در نظر بگیرد. حل این مشکل به طوری که یک سیستم بتواند مانند یک انسان به یک صفحه نگاه کند و نسخه های جدید یک رابط کاربری را تفسیر کند، یک چالش فنی بسیار بزرگ است. اما این فناوری اصلاح‌کننده مبتنی بر هوش مصنوعی، استاندارد طلایی در میان DAPها است.

رهبران باید بر روی این ویژگی مبتنی بر هوش مصنوعی که مؤلفه‌های رابط کاربری پویا را در هر برنامه‌ای تشخیص می‌دهد و توانایی انطباق با تغییرات مداوم در برنامه اساسی را دارد، در حالی که بالاترین استانداردهای حریم خصوصی و GDPR را رعایت می‌کند، پافشاری کنند. یعنی دیگر نیازی به نگهداری نیست. همچنین به این معنی است که تجزیه و تحلیل‌های استخراج‌شده می‌توانند دائماً مدل هوش مصنوعی را تغذیه کنند و همیشه آن را بهبود ببخشند – به یادگیری آن کمک می‌کنند.

علاوه بر این، تقریباً ناگفته نماند که تیم‌های فنی باید منتظر اتوماسیون هوشمند در یک DAP باشند که بسیاری از وظایف گردش کار را به تنهایی انجام می‌دهد، دستیاران زیرک هوش مصنوعی مولد که به کاربران در مورد توهمات هوش مصنوعی هشدار می‌دهند، که سفارشی شده اند تا خط مشی شرکت را به کاربران یادآوری کنند، که به سازندگان محتوای سرپرست و سازندگان برنامه کمک می کند، و عملکردهای دیگری را انجام می دهد تا پذیرش دیجیتال را تا حد امکان یکپارچه کند.

به‌عنوان تصمیم‌گیرندگانی که سنگینی دوران هوش مصنوعی را بر دوش دارند، CIOها، CTOها و سایر رهبران فناوری اطلاعات باید دریابند که چگونه می‌توانند سرمایه‌گذاری‌های بزرگ فناوری را ارزشمند انجام دهند. برنامه‌های پیچیده و دائماً در حال تغییری که می‌توانند کسب‌وکار را به جلو سوق دهند، همان‌هایی هستند که می‌توانند کارمندان را به طور ناامیدکننده‌ای در جزئیات برنامه‌ها غرق کنند و مقدار زیادی از زمان و پول را هدر دهند. بهترین طرح‌ها می‌توانند به راحتی در پذیرش فناوری خراب شوند، اما یک DAP با معماری خوب، که همیشه در حال یادگیری است، اصلاح سریع دوره‌ای را که شرکت‌ها به آن نیاز دارند، ارائه می‌کند.

KJ Kusch یک مدیر ارشد فناوری جهانی در WalkMe است.

—

New Tech Forum مکانی را برای رهبران فناوری – از جمله فروشندگان و سایر مشارکت‌کنندگان خارجی – فراهم می‌کند تا فناوری سازمانی نوظهور را در عمق و وسعت بی‌سابقه بررسی و بحث کنند. انتخاب ذهنی است، بر اساس انتخاب ما از فناوری هایی که معتقدیم مهم هستند و برای خوانندگان InfoWorld بیشترین علاقه را دارند. InfoWorld وثیقه بازاریابی را برای انتشار نمی پذیرد و حق ویرایش تمام محتوای ارائه شده را برای خود محفوظ می دارد. همه پرس و جوها را به doug_dineley@foundryco.com.