زیر سوال بردن تاثیر محیطی ابر

ابر می تواند یک فناوری سبز باشد، اما نه بدون برنامه ریزی قابل توجه و کار مقدماتی که اکثر شرکت ها تمایلی به تامین مالی آن ندارند.

من اخیراً در مستندی به نام “Clouded II: آیا Cloud برای زمین هزینه دارد؟” شرکت کردم لطفاً آن را تماشا کنید. این به مسائل پیرامون رایانش ابری، مصرف انرژی آن، و در نتیجه تأثیر بالقوه آن بر روی سیاره می‌پردازد.

این مستند کار بسیار خوبی در ایجاد تعادل بین دیدگاه ها انجام داد. من فکر نمی‌کنم کسی بحث کند که مراکز داده نباید وجود داشته باشند، اما این مراکز داده باید کارآمد باشند و مصرف انرژی را به حداقل برسانند. این به معنای بهینه سازی منابعی است که استفاده می کنیم و از ذهنیت “ذخیره تمام داده ها” که در ۵۰ سال گذشته داشته ایم دور شویم. ما ۶۴ زتابایت ایجاد کردیم  از داده های جهانی در سال ۲۰۲۰، و در سال های پس از آن بدتر شده است.

آیا می توانیم؟ ما باید؟

بیشتر داده‌هایی که ذخیره می‌کنیم واقعاً نیازی به نگهداری ندارند: پتابایت تصویر و ویدیو برای رسانه‌های اجتماعی، تعداد زیادی اسناد اسکن‌شده، و داده‌ها برای اهداف پشتیبان‌گیری چهارگانه.

همه ما مقصریم. بسیاری از ما اطلاعات بیشتری از آنچه که تصور می کنیم در سیستم های خود یا خدمات ابری و رسانه های اجتماعی مربوطه ذخیره می کنیم. به رشد خود ادامه می دهد، و تمام این ذخیره سازی و پردازش داده ها به مقدار زیادی قدرت نیاز دارد. همانطور که داده ها مانند یک علف هرز رشد می کنند، آیا باید تأثیر آن را در نظر بگیریم؟ مهمتر از آن، برای مدیریت بهتر آن، برای کاهش میزان انتشار کربن، چه کاری می توانیم انجام دهیم؟ یا حداقل برای کاهش رشد.

این به همان چیزی برمی گردد که من در اینجا درباره آن صحبت کردم: ساختن سیستم هایی که تا حد امکان بهینه شده باشند، هزینه کمتری داشته باشند و به منابع کمتری مانند نیرو نیاز داشته باشند. این خوب است که استفاده کارآمد از منابع دارای مزایای تجاری و پایداری قابل توجهی است که مستقیماً به هم مرتبط هستند. آنچه برای کره زمین خوب است برای تجارت نیز خوب است.

آیا ابر سبز است؟

بر خلاف تصور عمومی، محاسبات ابری ذاتا سبز نیست. مراکز داده ابری برای تامین انرژی و حفظ زیرساخت خود به انرژی زیادی نیاز دارند. این نباید برای هیچ کس خبری باشد. Cloud در حال تبدیل شدن به بزرگترین کاربر فضای مرکز داده است، شاید تنها با رشد مراکز داده هوش مصنوعی، که در حال تبدیل شدن به رویای یک توسعه دهنده هستند، به چالش کشیده شود.

اما صبر کنید، آیا ارائه دهندگان ابر از انرژی خورشیدی و باد استفاده نمی کنند؟ اگرچه برخی از انرژی‌های تجدیدپذیر استفاده می‌کنند، اما همه از روش‌های کارآمد انرژی استفاده نمی‌کنند. بسیاری از خدمات ابری به نیروی زغال سنگ متکی هستند. از ارائه دهندگان ابری بپرسید که کدام مراکز داده از منابع تجدیدپذیر استفاده می کنند. اکثر آنها پاسخی بدون پاسخ ارائه می دهند و می گویند که انواع قدرت آنها پیچیده و دائما در حال تغییر است. من در بیان اینکه اکثراً از انرژی تجدید ناپذیر استفاده می کنند و در آینده قابل پیش بینی نیز این کار را انجام خواهند داد، زیاده روی نمی کنم.

انتشار کربن از رایانش ابری عمدتاً از انرژی مصرف شده توسط پلتفرم‌های ارائه‌دهندگان و ناکارآمدی‌های تعبیه‌شده در برنامه‌های در حال اجرا بر روی این پلت‌فرم‌ها ناشی می‌شود. خود ارائه‌دهنده ابر ممکن است در ساختن یک سیستم چند مستاجر که می‌تواند بهینه‌سازی خوبی را برای سرورهایی که اجرا می‌کنند، کار بسیار خوبی انجام دهد، اما آنها کنترلی بر میزان استفاده مشتریان از این منابع ندارند.

بهبود کارایی

این جایی است که بهینه‌سازی کم اهمیت زیادی پیدا می‌کند. آن‌هایی از ما که گزارش‌های finops را در پایان ماه می‌بینیم، می‌دانیم که منابع اغلب تهیه می‌شوند و باید استفاده شوند. با این حال، سیستم هایی که طراحی ضعیفی دارند ۱۰ برابر منابع مورد نیاز مصرف می کنند.

برای رفع آن، باید برنامه‌ها و پایگاه‌های داده را مدرن‌سازی کنید تا در پلتفرم‌های ابری که در آن ساکن هستند، کاملاً بهینه شوند. این کار ارزان نیست، بنابراین بیشتر شرکت‌ها تصمیم می‌گیرند تا آن‌ها را همانطور که هست اجرا کنند و به جای تعمیر سیستم‌های ابری، هزینه‌های ناکارآمدی را بپردازند.

وقتی از کنار پنل‌های خورشیدی و شارژر ماشین الکتریکی (بخشی از گواهی ساختمان سبز آنها) عبور می‌کنم و به جلسه‌ای می‌روم که می‌بینم سیستم‌ها حدود ۵۰ برابر منابع مورد نیاز مصرف می‌کنند، طعنه‌ای برایم از بین نمی‌رود. هر گونه حال و هوای خوب از تمام اعتبارات سبز اغلب با اجرای سیستم‌هایی که به شدت بهینه نشده‌اند، از بین می‌روند که در یک هفته از نیروی کافی برای کارکردن یک شهر کوچک برای یک ماه استفاده می‌کنند. سلام، اگر آنها رتبه خود را دریافت کنند…

تغییر تفکر ما

نیاز اساسی برای رویکردی آگاهانه‌تر از محیط‌زیست به رایانش ابری، از جمله بهینه‌سازی دقیق برنامه‌های کاربردی برای بهره‌وری انرژی و توسعه روش‌هایی که شامل بررسی‌های پایداری است، وجود دارد. باز هم، این امر به شکل کاهش صورت‌حساب‌های ابری و سیستم‌هایی که مطابق با انتظارات کسب‌وکار عمل می‌کنند، پشتیبانی می‌کند.

اول، ما نیاز به تغییر در تفکر داریم. چگونه سیستم های بهتر و کارآمدتری بسازیم؟ برای موفقیت باید از چه معیارهایی استفاده کنیم؟ ما باید فرهنگ خود را به طور اساسی تغییر دهیم و خود را گول نزنیم که خرید تسلا به این معنی است که می‌توانیم سیستم‌های بد و پرقدرت را اجرا کنیم که ارزش را به کسب و کار برنمی‌گردانند.

به مشکلات واقعی که با آن روبرو هستید و به این واقعیت که برای رفع آنها باید پول خرج کنید، ریسک کنید و همچنین بپذیرید که اشتباهات بزرگی مرتکب شده اید، به درون خود نگاه کنید. من گمان می‌کنم که اکثر مدیران فناوری اطلاعات این کار را انجام ندهند، اما در نهایت، کسی می‌خواهد بفهمد که شرکت آنها باعث کاهش پایداری می‌شود. اگر بسیاری از شرکت‌ها همین کار را انجام می‌دهند، ما به وضوح به پایداری علاقه نداریم، فقط به درک آن علاقه‌ایم. این کمکی نمی کند.