ساخت برنامه های مشترک با Teams Live Share

مایکروسافت در حال گسترش دسترسی به ابزارهای همکاری بلادرنگ Fluid Framework با یک پلتفرم برنامه جدید برای توسعه دهندگان Teams است.

تیم‌ها همیشه در مسیر تبدیل شدن به بخش مهمی از پلتفرم بهره‌وری مایکروسافت بوده‌اند، اما همه‌گیری COVID-19 آن را در صدر دستور کار ردموند قرار داد. اهمیت آن زمانی آشکار شد که مایکروسافت و بسیاری از مشتریانش ابتدا از دفتر خارج شدند و به طور ناگهانی از خانه کار کردند، و اکنون در حال تطبیق با رویکرد برنامه‌ریزی‌شده‌تری است که تبدیل به کار ترکیبی خانگی/اداری شده است.

اگرچه بیشتر تمرکز روی Teams بر روی ویژگی‌های کنفرانس و همکاری آن بوده است، تمایز اصلی آن از رقبا بر اساس میراث مایکروسافت به عنوان یک شرکت پلت فرم است. درست از زمان راه‌اندازی، به همان اندازه مکانی برای ساخت برنامه‌های کاربردی بود که برای برقراری ارتباط و همکاری، بسیاری از داربست‌ها و لوله‌کشی‌های مورد نیاز برای ارائه برنامه‌های مشترک و تقریباً هم‌زمان را فراهم می‌کرد، و همچنین به عنوان نقطه پایانی دیگری برای خط تولید عمل می‌کرد. سیستم‌های تجاری به عنوان بخشی از یک گردش کار با کد پایین که میزبان بسیاری از وظایف کوچک است که بخشی از کار مدرن هستند.

معرفی Teams Live Share

وقتی به آن به عنوان یک پلتفرم دیگر فکر می کنید، تعجب آور نیست که Teams مسیر خود را در کنفرانس بیلد مایکروسافت دریافت کند. رویداد امسال با چندین اعلامیه مهم، از جمله در دسترس بودن کلی جاوا اسکریپت SDK جدید و برخی از انتشارات API اصلی، تفاوتی نداشت. با این حال، شاید جالب‌ترین آنها، مجموعه جدیدی از ابزارها بود که ویژگی‌های همکاری و کنفرانس خود Teams را با پلتفرم توسعه برنامه بلادرنگ Fluid Framework مایکروسافت ادغام می‌کرد.

نتیجه Live Share SDK، راهی برای ایجاد برنامه های مشترک که جلسات را با برنامه هایی ترکیب می کند که می توانند وضعیت را در بسیاری از کاربران و دستگاه های مختلف به اشتراک بگذارند. قبلاً دیده‌ایم که این رویکرد با برنامه‌نویسی اشتراکی Live Share Visual Studio چه ارائه می‌دهد. ویرایشگرهای مختلف در پلتفرم‌های مختلف می‌توانند یک فضای ویرایش را به اشتراک بگذارند و برنامه‌نویسی جفت را فراتر از دفتر گسترش دهند.

Teams’ Live Share SDK به شما امکان می دهد از Fluid Framework مایکروسافت برای انتقال وضعیت بین نمونه ها در یک مش چند به چند استفاده کنید. سپس می‌توانید کد و جلسات خود را در یک ظرف سیال بپیچید و ویژگی‌های مشترک را اضافه کنید با حداقل کد. به این ترتیب می‌توانید از ابزارهای Teams با ابزارهای خودتان استفاده کنید، برای مثال، به اشتراک‌گذاری کدها و قاب‌های سیمی در یک بررسی جلسه ترکیبی، به کسانی که در اتاق کنفرانس هستند اجازه می‌دهد روی یک صفحه بزرگ حاشیه‌نویسی کنند و افراد در خانه از صفحه نمایش‌های خودشان استفاده کنند. تعاملات تقریباً در زمان واقعی است و بین همه کاربران به اشتراک گذاشته می‌شود و تیم‌ها بخش‌های صوتی و تصویری جلسه را کنترل می‌کنند. مانند بسیاری از ابزارهای اخیر مایکروسافت، این ابزار منبع باز است و در GitHub یافت می شود.. p>

از Fluid به Live و دوباره بازگشت

اگر با Fluid Framework آزمایش کرده باشید، بیشتر Live Share SDK آشنا خواهد بود. Live Share مجموعه‌ای از بسته‌های جاوا اسکریپت است که از طریق npm یا Yarn نصب می‌شود، با وابستگی به بسته‌های Teams JavaScript و Fluid Framework. اگر اینها نصب نشده باشند، نصب SDK آنها را نصب می کند. اگر قبلاً آنها را دارید، باید مطمئن شوید که نسخه های مناسب را برای جلوگیری از مشکلات دارید. در حال حاضر، به نسخه ۲.۰.۰-experimental.0 بسته جاوا اسکریپت Teams و ۰.۵۹.۰ Fluid Framework نیاز دارید.

محدودیت های دیگری در این مرحله از پیش نمایش وجود دارد. احتمالاً بزرگترین این است که اشتراک زنده فقط برای جلسات برنامه ریزی شده در دسترس است. شما نمی توانید در انواع دیگر جلسات به صورت موقت وارد آن شوید. همه شرکت کنندگان باید در دعوتنامه حضور داشته باشند. قبل از اینکه به یک برنامه Live Share دسترسی پیدا کنند، باید دعوت جلسه را بپذیرند و آن را به تقویم خود اضافه کنند. امیدواریم این فقط یک مشکل پیش‌نمایش باشد، زیرا توانایی استفاده از Visual Studio Live Share برای همکاری‌های خودجوش یکی از نقاط قوت آن است و به راحتی می‌توان دید که چگونه یک رویکرد مشابه می‌تواند به تبدیل تماس به یک فضای کاری مشترک کمک کند.

ساخت برنامه Live Share

برنامه Teams Live Share مانند سایر برنامه های Teams است. از آنجایی که هنوز بخشی از ابزارهای برنامه‌نویس Teams نیست، برای استفاده از ویژگی‌های جدید، باید مجوزهای اضافی را به صورت دستی در مانیفست برنامه اضافه کنید. تابلو و صحنه سپس باید مجوزهای تفویض شده را برای جلسه اشتراک گذاری زنده و مرحله جلسه برنامه اضافه کنید. همانطور که پلتفرم بالغ می شود، باید با پشتیبانی از مانیفست های تولید شده به طور خودکار، بخشی از Teams SDK شود.

اکنون می توانید شروع به اضافه کردن ویژگی های اشتراک گذاری زنده در کد شما. برنامه‌ها باید به جلسه بپیوندند، بنابراین هر نمونه از برنامه با جلسه در جلسه تیم‌های هر کاربر شروع می‌شود. کد باید Teams SDK را مقداردهی اولیه کند و سپس یک محفظه Fluid Framework ایجاد کند تا همگام سازی بین کلاینت ها را انجام دهد و ساختارهای داده توزیع شده مورد نیاز برای همگام سازی محتوا را تنظیم کند. Fluid Framework دارای ساختارهای داده متفاوتی است، بنابراین ساختارهای لازم برای برنامه خود را انتخاب کنید.

به احتمال زیاد یک SharedMap است، که یک ذخیره کلیدی-مقدار اساسی برای اشیاء JSON است. با SharedMap، مثلاً مختصاتی را که روی یک تصویر به اشتراک گذاشته شده است، ارسال می کنید. که می تواند با ساختار SharedString برای ویرایش مشترک متن ترکیب شود. این ساختارهای داده Fluid Framework می‌توانند بین جلسات باقی بمانند و گزارش‌های بعد از جلسه بسازند و محتوا را برای استفاده آفلاین به شرکت‌کنندگان ارائه دهند.

اشتراک‌گذاری زنده برخی ویژگی‌های جدید را ارائه می‌کند که در Fluid Framework نیستند با چیزی که اشیاء زودگذر می نامد. اینها شکل جدیدی از شی مشترک هستند که در یک ظرف سیال ذخیره نمی شوند اما همچنان در برنامه شما قابل دسترسی هستند. از اینها برای مدیریت حضور کاربر یا افزودن ابزارهای ارائه مانند اشاره گر به جلسه استفاده می کنید. این ابزارها با استفاده از همان ابزارهای Fluid بلادرنگ به اشتراک گذاشته می‌شوند، اما آنها فراتر از یک جلسه وجود ندارند، مگر اینکه صریحاً محتوای آنها را در یک ساختار داده سیال ذخیره کنید.

یک ویژگی مفید ساختار داده EphemeralEvent. این می تواند پیام هایی را بین مشتریان در یک جلسه ارسال کند، به عنوان مثال، نشان دهد که آیا فردی پیوسته است یا آن را ترک کرده است. مطمئن شوید که برای گوش دادن به اعلان ها کد اضافه کنید و آن را به صورت ناهمزمان اجرا کنید. در واقع، بسیاری از کدهای مورد استفاده برای ساختارهای داده سیال و ساختارهای زودگذر Live Share باید ناهمزمان باشند، زیرا کد شما منبع یابی است و به رویدادهایی پاسخ می دهد که می توانند در هر زمانی در یک جلسه رخ دهند.

کار با رسانه در اشتراک گذاری زنده

اگرچه Live Share شاید بهترین استفاده را برای بسته بندی محتوای مبتنی بر متن با استفاده از ابزارهای همکاری Fluid Framework باشد، اما مجموعه ای از برنامه های افزودنی را در بسته جداگانه ای که از همگام سازی رسانه پشتیبانی می کند. این یک شی زودگذر جداگانه برای پشتیبانی از کنترل‌ها و وضعیت رسانه، همراه با روشی برای همگام‌سازی پخش در یک عنصر رسانه HTML اضافه می‌کند. اگر در حال ارائه ویدیویی در جلسه هستید، می‌توانید یک برنامه Live Share داشته باشید که به کاربران تأیید شده اجازه می‌دهد پخش را متوقف کنند تا بحثی داشته باشند یا نما را حاشیه‌نویسی کنند.

اشتراک‌گذاری زنده همچنین می‌تواند راهی مفید برای استفاده از تیم‌ها برای پخش رویدادهای زنده به ما ارائه دهد، زیرا ابزارهایی دارد که به کاربران اجازه می‌دهد جریان‌ها را موقتاً متوقف کنند و در صورت لزوم از آن رد شوند. اگر از Live Share برای میزبانی آموزش استفاده می‌کنید، گزینه جالبی در اینجا وجود دارد: می‌توانید به کاربران اجازه دهید برای پاسخ به یک مسابقه یا نظر دادن مکث کنند و تنها زمانی پخش را از سر بگیرند که همه کاربران از سر بگیرند. هماهنگی مانند این یک ویژگی مفید است زیرا تضمین می کند که هیچ کس عقب نماند و نظرات همه شنیده شود.

اشتراک گذاری زنده در ویژوال استودیو یک ابزار قدرتمند است، بنابراین خوب است که قابلیت‌های مشابهی را در تیم‌ها مشاهده کنید. با این حال، درک این نکته مهم است که ساخت ابزارهای همکاری بلادرنگ آسان نیست، و اگرچه Teams Live Share ایجاد و مدیریت ساختارهای داده مشترک را ساده می‌کند، شما همچنان باید مجموعه‌ای از ابزارهای مدیریت رویداد ناهمزمان را بسازید تا اطمینان حاصل کنید که تغییرات در اشتراک‌گذاری شده است. داده ها در تجربیات کاربر منعکس می شوند. با ابزاری مانند Fluid Framework، وسوسه انگیز است که همه چیز را وارد کنید، اما این می تواند منجر به کد تجزیه رویداد پیچیده و غیرقابل مدیریت شود.

پس چگونه باید از Teams Live Share استفاده کنید؟ بهتر است با یک برنامه ساده شروع کنید: ابزاری که ساختار داده ای قابل درک را به اشتراک می گذارد، مانند یک صفحه Kanban با یک چت متنی و صوتی و ویژگی های ویرایش اولیه برای یک تیم ترکیبی برای اجرای یک جلسه ایستاده روزانه، مدیریت پروژه های عقب افتاده به گونه ای است که مدیران پروژه می توانند به سرعت پیشرفت پروژه را ببینند و درک کنند.

وقتی فهمیدید Live Share با یک ساختار داده مشترک چگونه کار می‌کند، می‌توانید برنامه خود را گسترش دهید و ویژگی‌های جدیدی را برای پشتیبانی از نیازهای جدید و پاسخ به درخواست‌های کاربر اضافه کنید. نتیجه باید کدی باشد که روی صفحه‌های اتاق جلسه و دسکتاپ‌های فردی به خوبی کار کند و به پر کردن شکاف کاری ترکیبی کمک کند. اکنون زمان مناسبی برای مایکروسافت است تا چنین ابزاری را ارائه کند. اکنون باید کد Teams را بسازیم که از این قابلیت‌های جدید استفاده کند.