محیط های ابری فراتر از سه بزرگ

ایده غیرمتمرکز کردن رایانش ابری تحت الشعاع هوش مصنوعی قرار گرفته است، اما ناامیدی از قیمت های ابری بالا علاقه به گزینه های دیگر را افزایش داده است.

سه ارائه‌دهنده بزرگ ابر، AWS، مایکروسافت و Google، مثل گانگبردها پیش می روند محتمل ترین دلیل دو حرف است: AI. سه ماهه اول سال ۲۰۲۴ شاهد قوی ترین رشد از سه ماهه سوم سال ۲۰۲۲ بود. مخارج سازمانی برای خدمات زیرساخت ابری در سه ماهه اول ۲۰۲۴ به بیش از ۷۶ میلیارد دلار رسید که در مقایسه با سه ماهه اول سال ۲۰۲۳، ۱۳.۵ میلیارد دلار (افزایش ۲۱ درصدی) افزایش یافته است.

سه ارائه‌دهنده بزرگ ابر اکنون ۶۷ درصد از هزینه‌های ابر جهانی را به خود اختصاص می‌دهند. طبق گروه تحقیقاتی هم افزایی.

چشم انداز فناوری همیشه در حال تغییر

اگر وضعیت فعلی فناوری را دوست ندارید، یک سال صبر کنید. در حالی که AWS، Microsoft Azure و Google Cloud بیشتر هزینه‌های ابر جهانی را کنترل می‌کنند، پویایی جالبی در زیر این ارقام سرفصل رخ می‌دهد. شرکت‌ها به طور فزاینده‌ای در حال سرمایه‌گذاری در ارائه‌دهندگان ابری سطح دوم مانند Huawei، Snowflake، MongoDB و Oracle هستند که مجموعاً قوی‌ترین نرخ‌های رشد سال به سال را نشان دادند.

همچنین، «میکروکلودهای» جدید (اصطلاح من) وجود دارند که ارائه‌دهندگان ابری تازه‌کار کوچکی هستند که عمدتاً خدمات بسیار خاصی مانند پردازنده‌های گرافیکی و TPU را در حمایت از بازار در حال انفجار هوش مصنوعی ارائه می‌کنند. هنوز کسی نمی داند این بازیکنان چه کسانی هستند. آنها خصوصی در مقابل شرکت های دولتی هستند، بنابراین سرمایه گذاران آنها را به دقت زیر نظر نمی گیرند (به غیر از شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر.)

علاقه به خدمات ابری علاوه بر AWS، مایکروسافت یا Google نشان‌دهنده اشتهای فزاینده در بین کسب‌وکارها برای خدمات ابری تخصصی‌تر و مناسب‌تر است. اینها ممکن است در مقایسه با همتایان غول‌پیکر خود مزایای متفاوتی در قیمت‌گذاری، عملکرد یا مطابقت با مقررات داده‌ها ارائه دهند. قیمت دلیل اصلی است که من به برخی از شرکت‌ها توصیه می‌کنم نگاه دقیق‌تری به پخش‌کننده‌های سطح دوم و میکروکلود داشته باشند. این ارائه دهندگان ابر عمومی کمتر راحت اغلب تخفیف های زیادی ارائه می دهند. ارائه‌دهندگان اصلی ابر عمومی برای تقریباً همان پردازنده‌ها، فضای ذخیره‌سازی و شبکه، قیمت‌های بالایی را دریافت می‌کنند.

همچنین، ارائه دهندگان خدمات مدیریت شده را نیز فراموش نکنید، که اغلب گزینه های بهتری نسبت به ارائه دهندگان ابر عمومی هستند. آنها راه حل های کامل تری را ارائه می دهند که شامل ابرهای عمومی و همچنین سیستم های سنتی تر می شود.

مدل های معماری دیگر

تجدید حیات و نوآوری در محاسبات لبه و فناوری درون محل، از روند به سمت تنوع بیشتر حمایت می‌کند، زیرا مکان‌های تولید و مصرف داده همچنان در حال گسترش جغرافیایی هستند.

با این دامنه‌های مشکل‌دار، که از زمان شیوع کووید-۱۹ که همه پراکنده شدند، بیشتر شده‌اند، محدودیت‌های مراکز داده ابری متمرکز آشکارتر می‌شوند. محاسبات لبه با پردازش داده‌ها نزدیک‌تر به محل تولید این محدودیت‌ها را برطرف می‌کند. این امر تأخیر را به شدت کاهش می دهد و تجربه کاربر را در برنامه هایی مانند اینترنت اشیا، فناوری خرده فروشی و تولید هوشمند افزایش می دهد.

اگرچه بسیاری محاسبه لبه را دستگاه‌های کوچکی در نظر می‌گیرند، اما شامل کل مراکز داده و تأسیسات سرور کوچک‌تر نیز می‌شود که برای ارائه یک مکان تجاری خاص وجود دارند. بسیاری از شرکت‌ها حکمت ارسال داده‌های خود را در یک سفر رفت و برگشت ۲۰۰۰ مایلی به نقطه حضور یک ارائه‌دهنده ابر عمومی نمی‌دانند، که بیشتر از آنچه ما درک می‌کنیم اتفاق می‌افتد.

علاوه بر این، اگرچه ابر مقیاس‌پذیری و انعطاف‌پذیری خوبی ارائه می‌دهد، نگرانی‌ها در مورد حاکمیت داده‌ها و امنیت همچنان صنایع خاصی را به سمت راه‌حل‌های داخلی سوق می‌دهد. داده‌های حساس و برنامه‌های کاربردی حیاتی در بخش‌هایی مانند امور مالی، دولت و مراقبت‌های بهداشتی اغلب نیاز به نگهداری داده‌ها در داخل تحت چارچوب‌های نظارتی دقیق دارند.

با این حال، دلایل واقعی بیشتر عملی هستند. ابر اغلب گران‌تر از راه‌حل‌های سنتی‌تر، مانند داخل محل است. Cloud برای مواردی مانند ساخت و استقرار هوش مصنوعی به وضوح راحت‌تر است، با توجه به اینکه شما یک اکوسیستم کامل را بر حسب تقاضا دریافت می‌کنید، اما هزینه آن باعث می‌شود بسیاری از شرکت‌ها به فکر قرار دادن برخی از برنامه‌ها و مجموعه داده‌های خود در جای دیگری باشند.

البته، گزینه‌های ابری چند ابری و ترکیبی هنوز وجود دارند و استراتژی‌هایی در حال رشد هستند. با استفاده از چندین سرویس ابری از ارائه دهندگان مختلف، کسب و کارها می توانند از نقاط قوت خاص هر کدام برای یافتن ارزش بیشتر استفاده کنند. مدل‌های ترکیبی که هم زیرساخت‌های ابری و هم زیرساخت‌های داخلی را ترکیب می‌کنند، به کسب‌وکارها این امکان را می‌دهند که محیط فناوری اطلاعات خود را بر اساس هزینه و عملکرد بهینه کنند، با حجم کاری بیشتر به مراکز داده سنتی‌تر (بازگشت) به دلیل هزینه‌های غیرمنتظره.

حرکت به زیرساخت غیرمتمرکز

اگر سر و صدا و هیاهوی پیرامون هوش مصنوعی و تمام اثرات فوری آن نبود، تمرکززدایی از زیرساخت موضوع برجسته تری برای بحث بود. این چیزی است که زمانی اتفاق می‌افتد که ۲۰ میلیارد دلار از هجوم بازاریابی را بررسی کنید. با این حال، من فکر می‌کنم که به آرامی و مطمئناً اتفاق می‌افتد و حداقل تا پنج سال آینده ادامه خواهد داشت.

این تکامل نشان دهنده تغییر در چشم انداز زیرساخت دیجیتال است. شرکت ها خواهان انعطاف و کنترل بیشتر بر روی داده ها و نیازهای محاسباتی خود هستند. بیشتر از همه، آنها از مقدار پول نقدی که به جیب ارائه دهندگان بزرگ ابری می ریزند راضی نیستند. به عنوان پاسخ، بازار در حال تطبیق است و طیف وسیع تری از گزینه ها را فراتر از سه بزرگ ارائه می دهد. مجموعه‌ای متنوع از فناوری‌ها می‌توانند ارزش کسب‌وکار بیشتری را ارائه دهند – یعنی اگر بتوانید شرکت‌ها را جذب کنید.