مرز بعدی در رایانش ابری

ابر ابر؟ متاکلود؟ مسابقه برای نامگذاری لایه نوظهور انتزاع و اتوماسیون که پیچیدگی چند ابری را از بین می برد، در جریان است.

چند سال پیش، به این نکته اشاره کردم که multicloud واقعاً مربوط به ابرهای عمومی نیست که روی آن ساخته شده است. کاری که من انجام ندادم این بود که نام آن را در تلاش برای ادعای خود به عنوان خالق یک کلمه کلیدی جدید نام ببرم.

نه اینکه با تمام شکوه خودشیفتگی ام دستی به پشت خود نزنم. در واقع، من عباراتی ایجاد کردم که معلوم شد صنایع میلیارد دلاری هستند. با این حال، من همچنین می‌دانم که وقتی شما نامی برای چیزی می‌گذارید، به دیگران اجازه می‌دهد آن را تعریف کنند، که سودمندی آن را کاهش می‌دهد. شما در نهایت یک مفهوم را قبل از اینکه فرصتی برای تکامل با استفاده داشته باشید تعریف می کنید. مطمئناً، الگوهای معماری، مانند الگوهایی که در بالای ابرهای چندگانه ظاهر می‌شوند، چیزی هستند که هنوز نمی‌خواهید آن را محدود کنید.

ناظران ابر شاهد ظهور یک لایه فناوری هستند که بالای مجموعه ابرهای عمومی قرار دارد. این واقعاً همان چیزی است که چند ابری در حال تبدیل شدن است. این لایه از توسعه برنامه، عملیات، قابلیت مشاهده، امنیت، حاکمیت و موارد دیگر در بالای ارائه دهندگان ابر عمومی وجود دارد که برای ایجاد یک “multicloud” با هم ترکیب شده اند.

شرایطی که در حال ظهور هستند، مانند “supercloud ، “ابر توزیع شده،” “metacloud” ” (رای من)، و “ابر انتزاعی.” حتی اصطلاح “بومی ابر” جای بحث دارد. برای انصاف با سازندگان واژه های کلیدی، همه آنها این مفهوم را کمی متفاوت تعریف می کنند، و من خشم تعریف یک کلمه کلیدی را کمی متفاوت از دیگران می دانم. به نظر می‌رسد الگوی رایج مجموعه‌ای از ابرهای عمومی و گاهی اوقات سیستم‌های مبتنی بر لبه است که برای اهداف بزرگ‌تری با هم کار می‌کنند.

مفهوم ابر ابر برای ۵ تا ۱۰ سال آینده با شروع به کارکردن ابرهای عمومی تنها تمرکز خواهد داشت. داشتن مجموعه‌ای از سرویس‌های ابری که با انتزاع و اتوماسیون مدیریت می‌شوند، بسیار ارزشمندتر از تلاش برای استفاده از هر ارائه‌دهنده ابر عمومی بر اساس شرایط خود به جای شما است.

ما می‌خواهیم از ارائه‌دهندگان ابر عمومی از طریق واسط‌های انتزاعی برای دسترسی به خدمات خاصی مانند ذخیره‌سازی، محاسبات، هوش مصنوعی، داده‌ها و غیره استفاده کنیم و می‌خواهیم از لایه‌ای از فناوری فراگیر ابر پشتیبانی کنیم که به ما امکان استفاده از آن‌ها را می‌دهد. خدمات موثرتر یک متاکلود پیچیدگی هایی را که چند ابری این روزها به ارمغان می آورد را از بین می برد. همچنین، عملیات مقیاس‌بندی برای پشتیبانی از چند ابری بدون این فناوری لایه متقابل ابری مقرون به صرفه نخواهد بود.

بنابراین، ما تنها یک لایه واحد از امنیت، حاکمیت، عملیات و حتی توسعه و استقرار برنامه خواهیم داشت. این واقعاً همان چیزی است که یک چند ابری باید تبدیل شود. اگر سعی کنیم سیلوهای بیشتری با استفاده از ابزارهای اختصاصی بسازیم که فقط در یک ابر کار می کنند، به بسیاری از آنها نیاز خواهیم داشت. ما فقط پیچیدگی بیشتری ایجاد می کنیم که در نهایت باعث می شود چند ابری بیشتر به یک بدهی تبدیل شود تا دارایی.

من واقعاً اهمیتی نمی‌دهم که آن را چه می‌نامیم، و واقعاً اهمیتی نمی‌دهم که کلمه اصلی خودم را در ترکیب قرار دهم. با این حال، این واقعیت را تغییر نمی‌دهد که متاکلود شاید مهم‌ترین تحول معماری است که در حال حاضر رخ می‌دهد، و ما باید آن را از دروازه خارج کنیم. اگر این کار را انجام دهیم، چه کسی اهمیت می دهد که نام آن چیست.