هویت، اعتماد و نقش آنها در کاربردهای مدرن

هویت، اعتماد و به اشتراک گذاری اعتماد برای باور ما به اعتبار خدماتی که در اینترنت با آنها در تعامل هستیم ضروری است.

در دنیای نرم‌افزار، هویت عبارت است از نگاشت یک شخص، مکان یا چیز به روشی قابل تأیید به یک منبع نرم‌افزار. هر زمان که تقریباً با هر چیزی در اینترنت تعامل دارید، با هویت‌ها سروکار دارید:

• هویت فیس بوک
• آدرس ایمیل
• نام ورود و رمز عبور برای یک وب سایت

همه هویت های متعددی دارند—راه های متعددی که مردم شما را می شناسند و در دنیای مجازی با شما ارتباط برقرار می کنند. در اینجا چند مورد از هویت من آمده است:

• توئیتر: @leeatchison
• LinkedIn: leeatchison
• آدرس ایمیل: lee###@####.com
• شماره تلفن: (۳۶۰) ###-####

هر یک از اینها روش متفاوتی برای شناسایی من به دوستان، خانواده، همکاران، شرکا و فروشندگان من است. شما همیشه با هویت ها سر و کار دارید. هویت ها می توانند بیش از مردم نشان دهند. هر چیزی که در دنیای واقعی با آن تعامل دارید و در دنیای مجازی حضور دارد باید با مدیریت هویت و هویت سر و کار داشته باشد:

• پول موجود در حساب پس انداز یا سهامی که دارید
• درایور Uber که به تازگی شما را رها کرد
• آدرس حمل و نقل شما
• سطوح موجودی محصولاتی که می فروشید
• پیتزای که آنلاین سفارش دادید

هویت همه جا هست. اما هنگامی که نیاز دارید یک مورد را در دنیای مجازی با یک مورد در دنیای واقعی مرتبط کنید، و باید تأیید کنید که آنها یکی هستند – به روشی برای شناسایی مورد و تأیید اعتبار نیاز دارید.

بازیگران بد همیشه سعی می کنند این روند را خنثی کنند. بازیگران بد چه در تلاشند اطلاعات ورود شما را بدزدند تا به حساب اینستاگرام شما دسترسی پیدا کنند، چه سعی در تصاحب مالکیت حساب پس انداز شما برای سرقت پولی که به سختی به دست آوردید. جهان.

تقریباً هر فرد و هر شرکتی که در حال حاضر وجود دارد نیاز به رسیدگی به هویت دارد، و هر مدیر اجرایی، مدیر و مدیری باید بداند که مدیریت هویت چیست و چرا اهمیت دارد.

چه چیزی یک هویت را می سازد؟

یک هویت در دنیای مدرن معمولاً از سه بخش متمایز تشکیل شده است:

• احراز هویت. این روشی برای مرتبط کردن یک موجودیت در دنیای مجازی با معادل واقعی آن است. به طور معمول، برای شخصی که از یک وب سایت استفاده می کند، این به معنای ورود به وب سایت با استفاده از نام کاربری و رمز عبور است. اما همچنین می‌تواند حساب بانکی باشد که احراز هویت به شما تعلق دارد، و نه شخصی که شبیه شما یا همنام شماست. احراز هویت ارتباط بین یک موجودیت در دنیای فیزیکی و همتای آن در دنیای مجازی است.
• مجوز. این توصیف چیزی است که هویت خاص به آن دسترسی یا اجازه استفاده دارد. برای یک کاربر در یک وب سایت، این مجوزی است که به آنها اعطا شده است. برای حساب بانکی، نوع واریز و برداشت مجاز است و محدودیت های حساب وجود دارد. مجوز مجوزی است که به هویت‌ها در دنیای مجازی داده می‌شود.
• نمایه ها/ویژگی ها. این مجموعه ای از اطلاعات مرتبط با هویت است که می تواند توسط برنامه کاربردی و سرویس های مرتبط در هنگام تعامل با هویت مورد استفاده قرار گیرد. برای هویتی که نماینده یک شخص است، این می تواند نام، عکس و آدرس خانه او باشد. برای حساب بانکی می تواند نام حساب، شماره حساب و موجودی حساب باشد. نمایه‌ها یا ویژگی‌ها اطلاعات گسترده موجود هستند که موجودیت را توصیف می‌کنند.

هنگامی که وارد فیس بوک می شوید، از هویت فیسبوک خود استفاده می کنید. ابتدا، با استفاده از نام کاربری و رمز عبور وارد سیستم می‌شوید—این تأیید هویت است و تأیید می‌کند که شما شخص مرتبط با این هویت فیس‌بوک هستید.

به گروه مورد علاقه خود منتقل می شوید و شروع به خواندن پیام های آن گروه می کنید. با این حال، قبل از اینکه اجازه مشاهده پیام‌های گروه را داشته باشید، فیس‌بوک بررسی کرده است که شما مجوز لازم برای انجام این کار را دارید—این مجوز است و تأیید می‌کند که این هویت برای تعامل دسترسی دارد. با این گروه خاص.

شما روی “پست جدید” کلیک می کنید و پستی را که می خواهید برای اعضای گروه ارسال کنید تایپ کنید. فیس بوک در حال بررسی مجوزهای بیشتر است تا مطمئن شود که شما تمام مجوزهای صحیح را برای اولین بار ایجاد پست های جدید و دوم برای قرار دادن آن پست در این گروه خاص دارید.

در نهایت، شخصی پست شما را می خواند و می خواهد درباره شما اطلاعات بیشتری کسب کند. بنابراین، آنها روی عکس شما کلیک می کنند تا بفهمند شما چه کسی هستید و به چه موضوعاتی علاقه دارید. آنها به نمایه و سایر ویژگی های شما نگاه می کنند تا اطلاعات بیشتری در مورد آن بیابند. هویتی که با آن تعامل داشته اند.

اعتماد از کجا می آید

آیا تا به حال یک نمایه فیس بوک را مشاهده کرده اید و به این فکر کرده اید که آیا اطلاعات موجود در نمایه دقیق است؟ یا برای مطرح کردن بدترین سناریو، آیا از خود پرسیده اید که آیا شخص مرتبط با نمایه واقعا واقعی است؟ جای تعجب نیست که هیچ روش جادویی برای تأیید اینکه نمایه یک هویت حاوی اطلاعات دقیق و مفیدی در مورد موجودیت دنیای واقعی مرتبط با هویت مجازی است وجود ندارد. یا حتی اگر شخصی که نمایه نشان می دهد واقعا وجود داشته باشد.

هویت آنلاین چگونه می‌تواند بدون دانستن اینکه آیا اطلاعاتی که شامل می‌شود دقیق یا حتی واقعی است مفید باشد؟ از آنجایی که چیزی در مورد خود هویت وجود ندارد که آن اطلاعات را به شما بدهد، در عوض باید به برنامه‌هایی که هویت را ایجاد، مدیریت و استفاده می‌کنند برای اطمینان از معتبر بودن هویت تکیه کنید. این یک موضوع اعتماد است.

در دنیای اینترنت مدرن، اعتماد یک ویژگی است که نه به خود هویت مجازی، بلکه با برنامه‌ای که از آن موجودیت استفاده می‌کند مرتبط است.

وقتی موجودی حساب خود را در بانک مشاهده می‌کنید، به بانک اعتماد دارید، که به شما این باور را می‌دهد که موجودی حساب دقیق است و وجوه موجود است. بانک سطح بالایی از اعتماد شما را جلب می کند.

وقتی عکس شخصی را در یک برنامه دوستیابی یا اتاق چت عمومی مشاهده می کنید، هیچ اطمینانی ندارید که برنامه آن عکس را تأیید کرده است، و از این رو ممکن است اعتماد کمی داشته باشید که این عکس یک عکس معتبر از شخصی است که هویت آن را نشان می دهد. سایت دوستیابی اعتماد بسیار کمی را از شما جلب می کند.

اعتماد را می توان به ارث برد. ممکن است هیچ اعتمادی به برنامه چت روم نداشته باشید. اما شما احتمالاً سطح بالاتری از اعتماد دارید که هویت لینکدین یک فرد، دیدگاه دقیق‌تری از آن‌هایی است که می‌گویند. این به این دلیل است که سطح اعتماد شما به لینکدین بالاتر از آن برنامه اتاق چت است.

اما اگر برنامه اتاق چت از نمایه LinkedIn شما برای تسهیل ورود به سیستم (احراز هویت شما) استفاده کند چه می‌شود – بنابراین هویت چت شما را با هویت LinkedIn شما مرتبط می‌کند. سپس، قابلیت اطمینان اینکه دیدگاه برنامه چت از یک هویت دقیق است، افزایش می یابد. اعتماد برنامه چت افزایش یافته است.

اعتماد و به اشتراک گذاری اعتماد برای باور ما به اعتبار خدماتی که در اینترنت با آنها تعامل داریم ضروری است. اعتماد هنگام معامله با شرکت‌های تجارت الکترونیک بسیار مهم است، در هنگام معامله آنلاین با بانک‌ها و حساب‌های بانکی ما کاملاً ضروری است، و به طور بالقوه یک موضوع مرگ یا زندگی در هنگام معامله آنلاین با ارائه دهندگان پزشکی ما است. در حالی که ممکن است اعتماد ما به اتاق چت تصادفی (به طور مناسب) کم باشد، اعتماد باید در هنگام برخورد با سیستم های حیاتی بسیار بالا باشد.

فناوری‌های مبتنی بر هویت و اعتماد در اینترنت به‌طور مداوم در حال تکامل هستند تا با تهدیدات ناشی از بازیگران بد، که دائماً برای سوء استفاده از هر نقطه ضعفی تلاش می‌کنند، همگام شوند. ما همچنان به مکانیزم‌های بهتری نیاز خواهیم داشت که قوی‌تر، سریع‌تر، آسان‌تر برای پیاده‌سازی و استفاده آسان‌تر باشند، در غیر این صورت رقابت برای حفظ سیستم‌های ایمن و ایمن را از دست خواهیم داد. نسل بعدی سیستم‌ها ممکن است به لطف بلاک چین و فناوری‌های مرتبط، کمتر به قدرت مرکزی وابسته باشند.

در نهایت، باید انتظار داشته باشیم که اشتراک‌گذاری هویت قابل اعتماد رایج شود و توانایی ما برای تعامل ایمن با یکدیگر در دنیای آنلاین را بهبود بخشد. حتی ممکن است روزی دیگر نگران واقعی بودن نمایه فیس بوک نباشیم.