چرا بسیاری از شرکت ها پول را در فضای ابری هدر می دهند؟

پروژه‌های ابری سازمانی، مقادیر غیرضروری پول نقد را به بیرون می‌ریزند. در اینجا چند دلیل و چند نکته برای جلوگیری از اتلاف وجود دارد.

IT سابقه طولانی مشکلات بودجه و پول دارد. بیش از حد بودجه برای پروژه های فناوری اطلاعات بیشتر یک قانون است تا استثنا.

به طور معمول، چند مقصر اصلی وجود دارد. اولاً، بسیاری از متخصصان فناوری اطلاعات، از جمله خود من تا حدود ۲۰ سال پیش، واقعاً بودجه بندی یا چگونگی پیش بینی هزینه ها را نمی دانند. بیشتر آنها منابعی را که فکر می کنند به آن نیاز دارند با هدف دستیابی به بهترین نتیجه ممکن انتخاب می کنند. دوم، اکثر مدیران بودجه و سایر رهبران تمایل به انتظار بیش از حد دارند، زیرا به ندرت عواقبی برای هزینه های بیشتر از آنچه که برنامه ریزی کرده بودند وجود دارد.

هزینه‌های اضافی زمانی که شرکت‌ها شروع به استفاده از محاسبات ابری کردند، گیج‌کننده‌تر شد، اما این بیش از حد ادامه یافت. من واقعاً فکر می‌کردم که بیشتر هزینه‌های مازاد با ظهور محاسبات ابری از بین می‌رود. به هر حال، پیش‌بینی هزینه‌های ابری به دلیل قیمت‌گذاری مبتنی بر ابزار بسیار آسان‌تر است. همچنین، مدل های هزینه بسیار تمیزتر هستند. شرکت‌ها مجبور نیستند با تخصیص هزینه‌های مرکز داده، هزینه‌های تجهیزات فیزیکی و فرسودگی، و هزینه‌های مجوز نرم‌افزار سازمانی که زمانی که خدمات و ارزش نرم‌افزار کاهش می‌یابد، بالا می‌روند.

با این حال، طبق ، شرکت‌ها یک سوم سرمایه‌گذاری رایانش ابری امروزی را هدر می‌دهند. به یک نظرسنجی جدید از بیش از ۷۵۰ کسب‌وکار. این آخرین نظرسنجی Flexera در مورد وضعیت رایانش ابری نشان می‌دهد که شرکت‌ها برای به کارگیری پروژه‌های ابری که با بیشترین کارآمدی خود کار می‌کنند، مشکل دارند. در عوض، بخش بزرگی از سرمایه گذاری ابری به هدر می رود.

وقتی در نظرسنجی پرسیده شد که چقدر از مخارج ابر کارآمد است، برآورد ۶۸٪ بود. اگر کمی ریاضی را سریع انجام دهید، ۳۲ درصد اتلاف در هزینه های ابری به جا می گذارد. همچنین، پاسخ دهندگان نظرسنجی گزارش دادند که پروژه های ابری به طور متوسط ​​۱۳ درصد بیش از بودجه وارد می شوند.

اگرچه دلایل زیادی برای افزایش هزینه وجود دارد، اما این فاجعه است. چرا این همه پول هدر می رود؟ من چند مشاهدات دارم.

اولین و واضح‌ترین، فرآیندها، مهارت‌ها و ابزارهای finops از استقرار ابر در شرکت‌ها پیروی نمی‌کنند. سازمان ها فاقد نظارت و مدیریت مداوم هزینه های ابری هستند. اگر در تابستان سیستم تهویه مطبوع را به ۶۴ درجه برسانیم، آیا وقتی قبض برق ما بسیار بالاتر می‌رود، تعجب می‌کنیم؟ بدون نظارت فعال بر استفاده از ابر و هزینه‌ها و انجام اقداماتی برای کاهش آنها به سطوح کارآمدتر، مازاد بر هزینه‌ها یک نتیجه قطعی است.

دوم، پروژه‌های ابری اغلب فاقد فرآیندهای مدیریت هزینه فعال، مهارت‌ها و ابزار هستند. این با فعالیت های finops متفاوت است اما ارتباط نزدیکی دارد. حاکمیت هزینه‌های ابری به این معنی است که ما سیاست‌های هزینه را اعمال می‌کنیم، که به نوبه خود مدیران، توسعه‌دهندگان و حتی کاربران را مجبور می‌کند در مورد نحوه استفاده از یک منبع ابری دقت بیشتری داشته باشند.

بیشتر اوقات، هزینه‌های بیش از حد به سرورهای محاسبات ابری استفاده نشده یا سیستم‌های ذخیره‌سازی اختصاص داده می‌شوند و در حال اجرا رها می‌شوند. آنها معمولاً چیزهایی نیستند که بر تجارت تأثیر بگذارند، فقط خانه داری عمومی رایانش ابری.

در نهایت، و شاید کمتر درک شده، این واقعیت است که ما اغلب راه‌حل‌های ابری کارآمد و کاملاً بهینه نمی‌سازیم. در عوض، ما به جای انتخاب یک حداقل راه حل قابل اجرا که بهینه ترین راه حل را برای کسب و کار هدایت می کند، به راه حل های پذیرفته شده یا تبلیغاتی، مانند کانتینر یا بدون سرور، استقرارهای ابری ایجاد می کنیم. ما به راه‌حل‌هایی نیاز داریم که بتواند با کمترین مقدار پول برای ساخت، استقرار و بهره‌برداری، بیشترین ارزش را به کسب‌وکار بازگرداند.

من را اشتباه نفهمید. من نمی گویم این فناوری ها مناسب نیستند. من می گویم که ما به ندرت بر این تمرکز می کنیم که کدام راه حل بهینه ترین باشد. ما راه حلی را انتخاب می کنیم که بهتر با احساسات ما مطابقت داشته باشد.

بله، اکثر راه‌حل‌ها می‌توانند کارساز باشند، اما وقتی این کار را انجام می‌دهیم، پول را روی میز باقی می‌گذاریم. ما هزینه های پروژه، استقرار و عملیات در حال انجام را بالاتر می بریم. این جایی است که بسیاری از اعداد ناکارآمدی ۳۲ درصدی از آنجا می آیند.

زمان آن فرا رسیده است که راه‌حل‌های فیناپ و مدیریت ابری خود را مرتب کنیم. اگر ما از یک رکود اقتصادی عبور کنیم، فردا آرزو می‌کنید که ای کاش تمام پولی را که امروز هدر دادید داشتید.