حاکمیت می تواند شما را از ورشکستگی پس از نقض داده ها نجات دهد یا هزینه های روزانه را از کنترل خارج کند. درک آن ارزش دارد.
حکومت چیز جدیدی نیست. از روزهایی که مینفریمهای بزرگ بر تمام فناوری اطلاعات تسلط داشتند، به هر شکلی وجود داشته است. با این حال، اکثر رهبران ابری هنوز به آنچه هست یا بهترین عملکرد آن را نمیدانند، بسیاری از پروژههای ابری از جاده خارج میشوند. من اغلب از تعداد افرادی که در فناوری اطلاعات مشغول به کار هستند شگفت زده می شوم که هنوز نمی دانند چرا ما به حاکمیت ابری نیاز داریم تا بهینه سازی هزینه و امنیت به درستی کار کند.
بیشتر آنچه در اینجا ادعا می کنم توسط مطالعه اخیر توسط Stacklet، یک ارائه دهنده فناوری حاکمیتی. این مطالعه ۷۰۰ متخصص فناوری اطلاعات را مورد بررسی قرار داد و دریافت که ۸۶ درصد از پاسخ دهندگان موافق بودند که حاکمیت ابری یک بازدارنده اصلی برای پذیرش ابر است. این مطالعه در ادامه بیان میکند که بهینهسازی هزینه و امنیت ابری نیز حوزههایی هستند که ابزارها و رویکردهای حاکمیتی برای موفقیت حیاتی هستند.
بیایید به سه موضوع نگاه کنیم.
اول، اکثر مدیران ساخت ابر و دیگر متخصصان در مورد حاکمیت ابری شنیدهاند. بسیاری بر این باورند (درست یا غلط) که حاکمیت ابری در حال حاضر در استقرار ابری آنها پیاده سازی شده است. آنها همچنین بر این باورند که رویکردهای حاکمیتی و سیستمهای فناوری آنها فاقد دید و همکاری بین سازمانی مورد نیاز برای بهینهسازی هزینه و امنیت بهتر است.
ثانیاً، ما کار بسیار خوبی را برای گسترش اطلاعات در مورد امنیت ابر، پایگاههای داده ابری، تجزیه و تحلیل ابری، و فناوریهای نوظهور مانند بدون سرور و هوش مصنوعی انجام دادهایم. اکنون زمان آن رسیده است که ارزش حکمرانی را بشارت دهیم و خود را در مورد ابزارهای جدیدی آموزش دهیم که می توانند یک معماری ابری کامل را ارائه دهند. هدف، معماری با تمام نردههای محافظ است تا اطمینان حاصل شود که کاربران، توسعهدهندگان و سایرینی که از سیستمهای مبتنی بر ابر شما استفاده میکنند، خطر یا هزینه اضافی اضافه نخواهند کرد.
سوم، بسیاری از مردم تصور میکنند که حکمرانی بومی فناوریهای مبتنی بر ابر مانند پایگاههای داده یا امنیت خواهد بود. با این حال، حکمرانی یک حوزه کاملاً متفاوت است. حاکمیت ما را ملزم میکند تا در نظر داشته باشیم که چگونه سیاستهایی را در مورد استفاده از منابع ابری مانند ذخیرهسازی و محاسبات، و همچنین خدماتی مانند میکروسرویسها یا سرویسهای سنتی که ممکن است بخشی از یک برنامه کاربردی یا API منبع ابری باشند، در نظر بگیریم.
علاوه بر این، ما باید تعریف کنیم که چگونه میتوانیم این سیستمهای حاکمیتی را با استفاده از رویکردهایی مانند “حکومت به عنوان کد” پیکربندی کنیم، که به موجب آن سیستمهای حاکمیت مدرن میتوانند از رفتار پویا استفاده کنند. برای مثال، فقط دسترسی به یک منبع، مثلاً فضای ذخیرهسازی، را در یک زمان از روز بر اساس یک خطمشی تعیینشده انکار نکنید، بلکه به دلیل عملگرهای منطقی پیچیدهتر، مانند چه کسی، چه چیزی، چه زمانی، کجا، یا چگونه کسی یا چیزی است. تلاش برای دسترسی به آن منبع زمینه را بررسی کنید. به جای اعمال خطمشیهای ایستا که اغلب در رویکردهای حاکمیتی (زمان روز) و ابزارهای قدیمیتر یافت میشوند، سیستمهای حاکمیتی امروزی از هوش مصنوعی برای «تفسیر» و «یادگیری» رفتارهایی استفاده میکنند که خطمشیهای ثابت نمیتوانند پیشبینی کنند.
من نمیخواهم وارد دور دیگری از «شما باید این فناوری ابری را نیز بدانید» وارد شوم. من میدانم که این صفحه دیگری برای چرخش است، اما ما نیاز به تمرکز بیشتری روی حاکمیت ابری داریم. امیدواریم که بسیاری از ما برای یادگیری این درس از عواقب نادیده گرفته شده حاکمیت ابری رنج نبریم.
هنوز دیر نیست که بدانید حاکمیت ابری چیست و چگونه از آن استفاده کنید.
پست های مرتبط
چرا حکمرانی برای موفقیت ابر ضروری است؟
چرا حکمرانی برای موفقیت ابر ضروری است؟
چرا حکمرانی برای موفقیت ابر ضروری است؟