چه اتفاقی برای مهندسی عملکرد در فضای ابری افتاد؟

به جای پرداختن پول به مسائل مربوط به عملکرد، نگاهی دوباره به نحوه مدیریت و بهینه سازی عملکرد رایانش ابری بیندازید.

به یاد می آورید زمانی که عملکرد همه چیز بود؟ من روزها را در آزمایشگاه‌های کامپیوتری می‌گذراندم و عملکرد را آزمایش می‌کردم و برای مجلات فناوری درباره آنچه پیدا می‌کردم گزارش می‌دادم. فناوری که بهترین عملکرد را ارائه می‌کند، یعنی پردازش CPU، داده، ذخیره‌سازی و سایر اجزاء با بالاترین سرعت، معمولاً برنده «انتخاب ویرایشگر» می‌شود.

این روزها متوجه شده‌ایم که عملکرد خوب برنامه‌ها، پلت‌فرم و پایگاه‌داده برای هر سیستم مستقر شده، از جمله محاسبات ابری، نقش مهمی در جدول دارد. با این اوصاف، من به اندازه پنج تا هفت سال پیش بحث در مورد عملکرد سیستم ابری را نمی‌شنوم. چه اتفاقی افتاد؟

شاید این نشانه آن باشد که ما در عملکرد آنقدر خوب بوده ایم که دیگر مشکلی نیست. من فکر می‌کنم که مشکلات مربوط به عملکرد همچنان باقی می‌ماند، اما نحوه رسیدگی به اصلاحات در فضای ابری آنقدر که باید مورد بحث قرار نمی‌گیرد. رویکردها و فناوری مورد استفاده برای تنظیم مسائل مربوط به عملکرد، حداقل از تجربه من در پروژه‌های مهاجرت ابری و توسعه سیستم ابری جدید، به خوبی درک نشده است.

وقتی از معماران ابری پرسیده می‌شود که چرا دیگر مدل‌سازی و آزمایش عملکرد را با درجه‌ای که قبلا انجام می‌دادیم انجام نمی‌دهند، فکر می‌کنم اکثر آنها خواهند گفت که ابرهای عمومی تقریباً نامحدودی از منابع محاسباتی و ذخیره‌سازی دارند. اگر عملکرد مشکل ساز شد، فقط منابع بیشتری را تا رفع مشکل تخصیص می دهیم.

چند مشکل در این فرض وجود دارد.

اول، این منابع رایگان نیستند. آنها هزینه عملیاتی سیستم های مستقر در فضای ابری را افزایش می دهند، شاید سه تا پنج برابر بیشتر از زمانی که انواع دیگر اصلاحات عملکرد، مانند طراحی بهبود یافته، انجام می شد. انداختن پول روی یک مشکل یک «راه‌حل فناوری» نیست، و اگرچه مطمئن هستم که چنین راه‌حلی امکان‌پذیر است، اما اگر هزینه آن پنج برابر بیشتر باشد، راه‌حل واقعی نیست.

دوم، ما در انتقال و استقرار سیستم‌های جدید شبکه به فضای ابری بسیار سریع پیش می‌رویم، فراهم کردن منابع بیشتر سریع‌ترین راه‌حل و بنابراین راه‌حلی است که اغلب انتخاب می‌شود. معماران فرض می‌کنند که ناکارآمدی‌ها در نقطه‌ای از جاده در سیستم‌ها پیدا و مهندسی می‌شوند. همانطور که بیشتر شما می دانید، این به ندرت اتفاق می افتد.

در نهایت، ما واقعاً دلایل اصلی چالش های عملکرد را درک نمی کنیم. کسانی که تا زمانی که من در زمینه مهندسی نرم‌افزار بوده‌اند، می‌دانند که اصلاحات طراحی اغلب بسیار مقرون‌به‌صرفه‌تر از افزایش سرعت ورودی/خروجی اسب بخار و ذخیره‌سازی هستند.

خطر این است که مهندسی سیستم ابری برای بهینه‌سازی عملکرد به یک هنر گمشده تبدیل شود. من مهندسی عملکرد و بهینه سازی را بیشتر از ۱۰ سال پیش مطرح می کنم. من می ترسم که ما مسیر نحوه آزمایش، مهندسی و اصلاح عملکرد را از دست بدهیم، با پاسخی که فقط منابع مبتنی بر ابر را برای مشکلات پرتاب می کنیم.

این زمان دیگری است که یک راه حل ضعیف طراحی شده و مستقر شده “کار می کند.” با این حال، به هیچ وجه بهینه نیست و بی سر و صدا از کسب و کار پول می کشد در حالی که هیچ کس واقعاً از واقعیت آگاه نیست.

امیدواریم در این مسیر خیلی دور نشویم. اگر این کار را انجام دهیم، به شما یادآوری خواهم کرد.