چگونه بر مدیریت داده های چند مستاجر مسلط شویم

موفقیت با معماری چند مستاجر مستلزم همسویی نزدیک طراحی، استفاده و فناوری زیربنایی است. بیایید به الگوهای اصلی طراحی، مزایا و چالش‌های آن‌ها بپردازیم.

مدیریت داده‌های چند مستاجر بخشی ضروری از معماری سیستمی است که برای مقیاس عظیم طراحی شده است. این پلت‌فرم‌های بی‌شماری کسب‌وکار، از CRM‌های تجاری نرم‌افزاری به‌عنوان سرویس گرفته تا سیستم‌های داده داخلی شرکت را پایه‌گذاری می‌کند. محبوبیت آن ناشی از توانایی متمایز آن برای پشتیبانی از خدمات متناسب در یک زیرساخت مشترک، به حداکثر رساندن استفاده از منابع و کارایی عملیاتی برای هر سرویس (یا مستاجر) و در عین حال تضمین جداسازی و امنیت داده‌ها است.

اما در حالی که غیرقابل انکار قدرتمند است، مدیریت داده‌های چند مستاجر رویکردی سخت است. این امر مدیریت سنتی داده را به حداکثر می رساند – گاهی اوقات فراتر از آن. این نیاز به توانایی تفکیک و مدیریت داده ها در بین مستاجرین و چابکی برای انطباق با الزامات در حال تحول دارد. باید کارایی عملیاتی و انطباق با مقررات حفاظت از داده ها و توانایی مقیاس پذیری در پاسخ به رشد مشتری و نوآوری در ارائه خدمات را ارائه دهد. هر چه مقیاس و تنوع کسب و کار بیشتر باشد، این چالش ها بیشتر می شوند. 

راه‌های زیادی برای نزدیک شدن به مدیریت داده‌های چند مستاجر وجود دارد. نکته کلیدی این است که برنامه ای را پیدا کنید که با نیازهای برنامه های شما مطابقت داشته باشد. در این مقاله نحوه انجام این کار را توضیح خواهیم داد. ما دقیقاً بررسی خواهیم کرد که مدیریت داده‌های چند مستاجر چیست و چگونه می‌توان آن را برای موارد استفاده مختلف پیاده‌سازی کرد.

معماری چند مستاجر چیست و چرا مدیریت داده چند مستاجر؟

اول، یک تعریف. چند اجاره ای را می توان به عنوان یک الگوی معماری توصیف کرد که در آن یک نمونه از نرم افزار به چندین گروه کاربر یا مستاجر خدمت می کند. داده‌ها و پیکربندی هر مستاجر ممکن است در حین اشتراک‌گذاری منابع محاسباتی اساسی، مانند سرورها و ذخیره‌سازی، ایزوله شود. این رویکرد در رایانش ابری و برنامه‌های کاربردی SaaS رایج است و به ارائه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا خدمات را با کارایی بهینه ارائه دهند.

IDG

رویکرد چند مستاجر مزایای بسیاری را ارائه می‌کند، از جمله:

• جداسازی حجم کاری: چند اجاره‌نشینی مشکل «همسایه پر سر و صدا» را برطرف می‌کند، که در آن یک مستاجر بیش از حد از منابع به ضرر دیگران استفاده می‌کند. با جداسازی حجم کار، مستاجران می توانند به طور مستقل عمل کنند و اطمینان حاصل کنند که فعالیت یکی بر دیگران تأثیر منفی نمی گذارد. جداسازی همچنین برای حمایت از سطوح اجاره ضروری است، و به ارائه دهندگان خدمات اجازه می دهد تا سطوح مختلف عملکرد را بر اساس قرارداد سطح خدمات (SLA) برای هر سطح ارائه دهند، و از توزیع عادلانه منابع و پایبندی به قراردادهای خدمات اطمینان حاصل کنند.
• حریم خصوصی و انطباق داده‌ها: برای جلوگیری از نقض پرهزینه داده‌ها، چند اجاره‌ای باید با در نظر گرفتن اقدامات سخت‌گیرانه حفظ حریم خصوصی داده‌ها طراحی شود. جداسازی داده‌های مستاجر و اجرای کنترل‌های دسترسی قوی، انطباق با مقررات جهانی حفاظت از داده‌ها را تضمین می‌کند و آرامش خاطر را برای ارائه‌دهندگان و مشتریانشان فراهم می‌کند.
• کارایی هزینه: با به اشتراک گذاشتن زیرساخت ها و منابع، کسب و کارها می توانند هزینه های عملیاتی را به میزان قابل توجهی کاهش دهند.
• تعمیر و نگهداری ساده: در محیط‌های چند مستاجر، به‌روزرسانی‌ها و نگهداری را می‌توان به‌طور مرکزی اعمال کرد و تلاش و زمان لازم برای به‌روز نگه‌داشتن سیستم را کاهش می‌دهد.
• مقیاس‌پذیری: معماری‌های چند مستاجر ذاتاً مقیاس‌پذیر هستند و امکان اسکان تعداد فزاینده‌ای از مستاجران را بدون تغییرات قابل توجه در زیرساخت‌ها فراهم می‌کنند.

معماری چند مستاجر برای طیف وسیعی از موارد استفاده مناسب است:

• نرم‌افزار به‌عنوان سرویس (SaaS): پلتفرم‌هایی مانند Salesforce و Shopify خدمات قابل سفارشی‌سازی را به چندین کسب‌وکار در یک پلتفرم ارائه می‌کنند.
• پلتفرم به عنوان سرویس (PaaS): پلتفرم‌های ابری مانند AWS Elastic Beanstalk و Microsoft Azure محیط‌های میزبانی برنامه را ارائه می‌کنند که از چندین کاربر با نیازهای برنامه متفاوت پشتیبانی می‌کند.
• محیط‌های داخلی شرکت: سازمان‌های بزرگ معمولاً از معماری‌های چند مستاجر برای مدیریت بخش‌ها یا بخش‌های جداگانه تحت یک زیرساخت واحد فناوری اطلاعات استفاده می‌کنند که مدیریت بهتر منابع و صرفه‌جویی در هزینه را تسهیل می‌کند.
• پلتفرم‌های سرویس‌دهی داده: در سناریوهایی که چندین مستأجر نیاز به دسترسی و تعامل با مجموعه داده‌های یکسانی دارند، یک پلت‌فرم خدمات دهی چند مستاجر می‌تواند بسیار مهم باشد. این راه‌اندازی تضمین می‌کند که در حالی که داده‌های اساسی ممکن است به اشتراک گذاشته شوند، کنترل‌های دسترسی و نمایش داده‌ها بر اساس الزامات خاص مستاجر سفارشی و ایمن می‌شوند.

استفاده از موارد، الزامات و چالش‌ها در مدیریت داده‌های چند مستاجر

موارد استفاده چند اجاره ای مختلف چالش های متفاوتی را ایجاد می کنند. هر کدام به یک استراتژی مجزا نیاز دارند.

برنامه SaaS

این دسته شامل اکثر برنامه‌های کاربردی SaaS بین کسب و کار (B2B) می‌شود. در اینجا مستاجرین نهادهای خارجی هستند که ممکن است به سطوح مختلفی از سفارشی سازی خدمات نیاز داشته باشند. یک مثال خوب Salesforce.com است که به چندین کسب و کار با کاربران و داده های خود خدمات ارائه می دهد.

IDG

در این دسته از مدیریت داده‌های چند مستاجر، تعداد مستاجران می‌تواند بسیار زیاد باشد، به خصوص با برنامه‌های freemium که نیاز به پشتیبانی از تعداد زیادی از کاربران سطح آزاد دارند. برای این منظور، یک معماری چند مستاجر برای برنامه‌های SaaS باید الزامات زیر را برآورده کند (از جمله برخی از مواردی که به شکل کلی‌تر در بالا با آنها مواجه شدیم).

• جداسازی داده ها: برای اطمینان از حفظ حریم خصوصی و رعایت مقررات حفاظت از داده ها، داده ها باید به طور ایمن بین مستاجرین ایزوله شوند. این برای جلوگیری از نشت داده ها و نقض و محافظت از اطلاعات حساس بسیار مهم است.
• جداسازی حجم کاری: پلتفرم‌های SaaS باید سطح معینی از خدمات (SLA) را برای هر مستأجر، بدون توجه به بار تحمیل شده توسط دیگران، تضمین کنند. جداسازی حجم کار تضمین می‌کند که فعالیت‌های یک مستأجر بر دیگران تأثیر منفی نمی‌گذارد.
• سطوح/اولویت‌های مستاجر: کسب‌وکارها معمولاً سطوح خدمات مختلفی را ارائه می‌کنند، از جمله ردیف‌های برتر برای مشتریان با درآمد بالاتر و سطوح رایگان برای کسانی که به دنبال خدمات اولیه هستند. معماری باید از این تمایز پشتیبانی کند و سطوح مختلفی از دسترسی، منابع و عملکرد را فراهم کند.
• کارایی و هزینه: برای خدمت به تعداد بالقوه زیادی از مستاجران، سیستم باید کارآمد و مقرون به صرفه باشد. توانایی بهینه سازی استفاده از منابع بدون به خطر انداختن عملکرد یا امنیت برای حفظ سودآوری و کیفیت خدمات ضروری است.

• مقیاس‌پذیری: سیستم باید ذاتاً مقیاس‌پذیر باشد و بتواند با مشتریان بدون نیاز به تعمیرات اساسی زیرساخت رشد کند.
• سفارشی سازی: در حالی که منطق اصلی در بین مستاجرین ثابت می ماند، سیستم باید درجه ای از سفارشی سازی را فراهم کند. این می تواند از تغییر نام تجاری و گردش کار گرفته تا ویژگی های سفارشی فعال برای سطوح خاص باشد.
• امنیت و انطباق: فراتر از جداسازی داده ها، اقدامات امنیتی جامع از جمله رمزگذاری، کنترل های دسترسی و مدیریت آسیب پذیری برای محافظت در برابر تهدیدات خارجی بسیار مهم هستند.

سکوی ذخیره سازی متمرکز برای چندین برنامه

در سازمان‌هایی با زیرساخت متمرکز، یک پلت فرم ذخیره‌سازی چند برنامه‌ای می‌تواند به عنوان ستون فقرات مدیریت داده عمل کند و راه‌حلی منسجم و کارآمد برای برنامه‌های داخلی ارائه کند. این نوع پلتفرم بر عملکرد، قابلیت اطمینان و تعامل کاربر پسند تمرکز می کند و اطمینان می دهد که همه برنامه ها دسترسی ثابت و بدون وقفه به منابع ذخیره سازی دارند. همانطور که سازمان ها رشد می کنند و نیازهای داده های آنها تکامل می یابد، چنین پلتفرم هایی در حمایت از مقیاس پذیری و نوآوری نقش اساسی دارند.

IDG

هر برنامه پشتیبانی شده ممکن است مدل داده متفاوت و الگوهای دسترسی متفاوتی داشته باشد. این پلتفرم به طور کلی از یک خوشه پایگاه داده واحد استفاده می کند که از یک لایه پایگاه داده منطقی یا مجازی پشتیبانی می کند. هر برنامه – اعم از مدیریت سفارش، مدیریت ارتباط با مشتری، تبلیغات یا هوش تجاری – با یک پایگاه داده منطقی اختصاصی در تعامل است. این راه‌اندازی یک لایه داده استاندارد شده را در بین برنامه‌ها فراهم می‌کند، که ثبات را ارتقا می‌دهد و پیچیدگی مدیریت ذخیره‌سازی داده در چندین سیستم را کاهش می‌دهد.

برای رفع نیازهای این نوع پلتفرم، مدیریت داده‌های چند مستاجر باید ملاحظات زیر را مد نظر قرار دهد.

• ذخیره‌سازی مقیاس‌پذیر و قابل اعتماد: سیستم باید به‌صورت افقی مقیاس‌بندی شود تا حجم رو به رشد داده از همه برنامه‌ها را مدیریت کند و از قابلیت اطمینان و ارائه خدمات بدون وقفه مطابق با SLA توافق شده اطمینان حاصل کند.
• عملکرد: هر برنامه کاربردی برای حفظ عملکرد بالا، با تاخیر کم و توان عملیاتی بالا، حتی با نوسانات تقاضا، به سرویس ذخیره سازی نیاز دارد.
• مدیریت SLA: تیم زیرساخت باید SLA های سختگیرانه ای را تعریف، نظارت و اجرا کند که استانداردهای عملکرد و در دسترس بودن سرویس ذخیره سازی را دیکته می کند.
• کارایی هزینه: با پتانسیل برای استفاده گسترده از منابع، پلتفرم باید بدون به خطر انداختن کیفیت یا عملکرد، برای کارایی هزینه بهینه شود.
• سهولت استفاده: دسترسی ساده و تعامل با بستر ذخیره سازی بسیار مهم است. توسعه دهندگان تیم های مختلف باید سیستم را بصری و با فرآیندهای ساده برای تهیه، دسترسی و مدیریت داده ها بیابند.
• تفکیک داده ها و کنترل دسترسی: پلت فرم باید از تفکیک دقیق داده ها برای امنیت و انطباق اطمینان حاصل کند. برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به اطلاعات حساس برنامه‌های مختلف، کنترل‌های دسترسی باید قوی و دقیق باشند.

• حاکمیت داده: به عنوان مخزن مرکزی برای برنامه های مختلف، پلت فرم ذخیره سازی باید به خط مشی های حاکمیت داده پایبند باشد و از یکپارچگی، کیفیت و انطباق با مقررات اطمینان حاصل کند.
• پشتیبان‌گیری و بازیابی: یک استراتژی پشتیبان‌گیری قوی و بازیابی فاجعه ضروری است که تضمین‌هایی را در برابر از دست دادن داده‌ها ارائه می‌کند و امکان بازیابی سریع خدمات را در صورت قطعی فراهم می‌کند.
• سفارشی‌سازی و توسعه‌پذیری: مشابه آنچه در مورد استفاده از برنامه SaaS دیدیم، پلتفرم باید گزینه‌های سفارشی‌سازی را ارائه دهد که نیازهای برنامه‌های خاص را برآورده می‌کند، از جمله پشتیبانی از انواع داده‌ها و ساختارهای مختلف.
• نظارت و بهینه‌سازی: نظارت مستمر برای سلامت عملیات و بهینه‌سازی عملکرد برای حفظ کارایی پلت‌فرم و رسیدگی پیشگیرانه به مشکلات احتمالی ضروری است.

ذخیره اطلاعات عملیاتی

یک ذخیره‌سازی داده عملیاتی، که اغلب به عنوان مدل داده به‌عنوان سرویس (DaaS) توصیف می‌شود، ذخیره‌سازی داده‌ها را متمرکز می‌کند و داده‌ها را از منابع بی‌شمار ادغام می‌کند و یک نقطه دسترسی واحد را برای برنامه‌های مختلف فراهم می‌کند. این نوع معماری برای برنامه‌هایی که نمای جامعی از داده‌ها از حوزه‌های مختلف ارائه می‌دهند، مانند برنامه «مشتری ۳۶۰» که اطلاعات مشتری را از CRM، مدیریت سفارش، سیستم‌های پشتیبانی و موارد دیگر ترکیب می‌کند، حیاتی است.

IDG

این معماری معمولاً از سه جزء اصلی تشکیل شده است: منابع داده، یک ذخیره‌گاه داده عملیاتی مرکزی (ODS)، و مصرف‌کنندگان داده. داده‌های CRM، ERP، SCM و سایر سیستم‌ها با استفاده از استخراج، تبدیل، و بارگیری (ETL) فرآیندها یا تغییر روش‌های جمع‌آوری داده (CDC)، جایی که برای درخواست‌ها و تجزیه و تحلیل‌ها توسط برنامه‌های مختلف مصرف‌کننده داده در دسترس قرار می‌گیرد.

• یکپارچه‌سازی و کیفیت داده‌ها: فرآیندهای مؤثر ETL/CDC برای یکپارچه‌سازی داده‌ها از منابع متفاوت و در عین حال تضمین کیفیت و سازگاری آن ضروری است.
• تجمیع و تغییر شکل: ذخیره‌گاه داده‌های مرکزی باید داده‌ها را به‌طور مؤثر یکپارچه و تغییر شکل دهد، و اطمینان حاصل کند که در قالب و ساختار مناسب برای مصرف در برنامه‌های مختلف هستند.
• دسترسی با تأخیر کم: برنامه‌هایی مانند داشبوردهای بی‌درنگ نیاز به دسترسی فوری به داده‌ها دارند و به سیستمی با تأخیر کم نیاز دارند که بتواند به سرعت درخواست‌های داده را پردازش و ارائه کند.
• عملکرد پرس و جو قوی: با دسترسی چندین مصرف کننده به پلتفرم – اغلب با پرس و جوهای پیچیده – سیستم باید سطوح عملکرد بالا را بدون ایجاد تنگنا حفظ کند.
• امنیت و حریم خصوصی داده ها: ماهیت متمرکز پلت فرم به این معنی است که برای محافظت از داده های حساس و مطابقت با مقررات، باید اقدامات امنیتی و کنترل های حریم خصوصی دقیقی داشته باشد.
• زیرساخت مقیاس پذیر و قابل اعتماد: به عنوان مرکز مرکزی داده های سازمانی، زیرساخت باید مقیاس پذیر باشد تا بتواند حجم داده های در حال رشد را مدیریت کند و برای اطمینان از در دسترس بودن ثابت، انعطاف پذیر باشد.

• حاکمیت داده: باید خط‌مشی‌ها و رویه‌های روشنی برای مدیریت چرخه عمر داده‌ها، حصول اطمینان از پاسخگویی و انطباق با مقررات وجود داشته باشد.
• تجزیه و تحلیل پیشرفته: این پلتفرم باید قابلیت پشتیبانی از برنامه های کاربردی تجزیه و تحلیل پیشرفته و هوش تجاری (BI) را داشته باشد و بینش های ارزشمندی را در سراسر سازمان ارائه دهد.
• الگوهای دسترسی قابل تنظیم: برنامه های مختلف ممکن است به الگوهای دسترسی متفاوتی نیاز داشته باشند. از این رو، پلت فرم باید انعطاف پذیر باشد تا این تغییرات را در خود جای دهد.
• نظارت و هشدارها: سیستم باید دارای قابلیت های نظارتی جامع برای شناسایی و پاسخگویی سریع به مسائل باشد و از سلامت سیستم و یکپارچگی داده ها اطمینان حاصل کند.

الگوهای طراحی اپلیکیشن چند مستاجر

الگوهای طراحی مدیریت داده چند مستاجر

اکنون که موارد استفاده اصلی را برای اجاره چندگانه بیان کردیم، می‌توانیم طرح‌های معماری را بررسی کنیم که نیازهای مختلف را برآورده می‌کنند.

مدل استقرار Share-nothing

در معماری اشتراک هیچ، داده‌ها و سرویس‌های هر مستأجر به طور مستقل و کاملاً جدا از دیگران عمل می‌کنند. این الگو شبیه به داشتن نمونه‌های جداگانه برنامه برای هر مستأجر است، بدون اجزای مشترک بین آنها.

IDG

• Isolation: بالاترین سطح از حریم خصوصی داده ها و انزوای عملیاتی را بین مستاجرین ارائه می دهد.
• سفارشی سازی: به راحتی می توان برنامه را در سطح مستاجر بدون تأثیرگذاری بر دیگران سفارشی کرد.
• مقیاس‌پذیری: با افزودن نمونه‌های بیشتر برای جا دادن مستاجران جدید، مقیاس افقی ساده است.
• نگهداری: ارتقاء یا نگهداری را می توان به ازای هر مستأجر انجام داد و خطر تأثیر گسترده را به حداقل رساند.

• استفاده از منابع: می تواند منجر به استفاده ناکافی از منابع شود، زیرا به هر مستاجر منابع اختصاصی اختصاص داده شده است.
• هزینه: معمولاً گران ترین گزینه به دلیل کمبود منابع مشترک است.
• سربار عملیاتی: مدیریت چندین نمونه جداگانه می‌تواند پیچیده و زمان‌بر باشد.

مدل استقرار Share-Everything

برخلاف معماری اشتراک‌گذاری هیچ، معماری اشتراک‌گذاری همه چیز از یک پایگاه داده و یک نمونه برنامه کاربردی چند مستاجر برای همه مستاجرین استفاده می‌کند که همه منابع و مؤلفه‌ها را ادغام می‌کند.

در این مدل، همانطور که از نامش پیداست، مستاجرین همه منابع از جمله محیط فیزیکی، طرحواره های پایگاه داده منطقی و جداول را به اشتراک می گذارند. در هنگام اضافه کردن مستاجر جدید، همه چیز را به اشتراک بگذارید، زیرا نیازی به تغییر زیرساخت نیست. با این حال، سفارشی‌سازی هر مستاجر بر بقیه تأثیر می‌گذارد و عملکرد همسایگان پر سر و صدا تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

IDG

• کارایی: استفاده از منابع بسیار کارآمد، زیرا همه مستاجران زیرساخت و برنامه یکسانی دارند.
• مقرون به صرفه بودن: به دلیل صرفه جویی در مقیاس می تواند مقرون به صرفه تر باشد.
• مدیریت ساده: مدیریت متمرکز برای عملیات به‌روزرسانی، نگهداری و مقیاس‌بندی.

• جداسازی داده ها: برای دستیابی به جداسازی دقیق داده ها پیچیده تر است و ممکن است خطرات امنیتی و حریم خصوصی بیشتری را به همراه داشته باشد.
• عملکرد: اگر با دقت مدیریت نشود، مشکلات بالقوه عملکرد وجود دارد، زیرا بار یک مستاجر می‌تواند بر دیگران تأثیر بگذارد.
• سفارشی‌سازی: انعطاف‌پذیری کمتر برای سفارشی‌سازی‌های خاص مستاجر در سطح زیرساخت.

مدل استقرار هیبریدی

اکثر برنامه‌های SaaS از یک مدل ترکیبی استفاده می‌کنند که در آن مستاجران بزرگ محیط‌های اختصاصی ارائه می‌کنند و مستاجران کوچک‌تر نمونه‌هایی را به اشتراک می‌گذارند.

اگر مستاجران خاصی شروع به مصرف نامتناسب منابع کنند، مدل ترکیبی ممکن است راه حل باشد. در این مدل، مستاجران بزرگتر می توانند برنامه و طرح پایگاه داده خود را به دلخواه شخصی سازی کنند، در حالی که مستاجران کوچکتر منابع مشترک بیشتری را به اشتراک می گذارند. همسایگان پر سر و صدا از نظر فیزیکی ایزوله هستند و سوار شدن به مستاجر جدید ساده و سرراست است.

IDG

مدل ترکیبی عناصری از معماری‌های اشتراک‌گذاری هیچ و اشتراک‌گذاری همه چیز را با هم ترکیب می‌کند و هدف آن تعادل بین انزوا و کارایی است.

• انعطاف پذیری: می تواند تصمیم بگیرد که کدام مؤلفه ها را به اشتراک بگذارد و کدام را جدا کند، که امکان یک رویکرد متعادل را فراهم می کند.
• قابلیت سفارشی‌سازی با کارایی: امکان سفارشی‌سازی‌های خاص مستاجر را با حفظ بهره‌وری منابع ارائه می‌دهد.
• مقیاس پذیر و قابل انطباق: مقیاس بر اساس نیازهای مستاجر است و امکان یک رویکرد مدیریت منابع سازگارتر را فراهم می کند.

• پیچیدگی: مدیریت یک سیستم ترکیبی می تواند پیچیده باشد و به برنامه ریزی و اجرای دقیق برای اطمینان از تعادل صحیح بین منابع مشترک و مجزا نیاز دارد.
• ثبات: به دلیل پیکربندی‌های اشتراک‌گذاری متنوع، حفظ عملکرد ثابت در بین مستاجرین می‌تواند چالش برانگیز باشد.

دریافت صحیح مدیریت داده‌های چند مستاجر

همانطور که دیدیم، مدیریت داده‌های چند مستاجر رویکردهای مختلفی را در بر می‌گیرد که هر کدام مزایا و معاوضه‌های خاص خود را دارند. به طور مشابه، می‌توان آن را با طیف گسترده‌ای از راه‌حل‌های داده پیاده‌سازی کرد، تا زمانی که راه‌حل با نیازهای مورد استفاده شما مطابقت داشته باشد، همانطور که در بالا توضیح داده شد.

با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که مدیریت داده‌های چند مستاجر یک الگوی طراحی خواستار است. واقعاً عملکرد، قابلیت اطمینان و مقیاس پذیری بالا می خواهد. با «انتخاب دو» خوب عمل نمی کند.  به همین دلیل، راه‌حل‌های SQL توزیع‌شده مانند TiDB اغلب برای این منظور انتخاب می‌شوند، زیرا آنها کارایی عملیاتی قوی و توانایی بزرگ‌نمایی در صورت نیاز را ارائه می‌دهند.

کلید موفقیت در اینجا، همسویی نزدیک طراحی، موارد استفاده و فناوری زیربنایی است. تحمل ها کم است. جای زیادی برای خطا نیست. اما زمانی که آن را درست انجام دادید – و با کمی برنامه ریزی، کاملاً می توانید – مدیریت داده چند مستاجر می تواند به شما کمک کند کارهایی را انجام دهید که هیچ الگوی طراحی دیگری نمی تواند انجام دهید.

لی شن معاون ارشد در PingCAP، شرکت پشت TiDB.

—

New Tech Forum مکانی را برای رهبران فناوری – از جمله فروشندگان و سایر مشارکت‌کنندگان خارجی – فراهم می‌کند تا فناوری سازمانی نوظهور را در عمق و وسعت بی‌سابقه بررسی و بحث کنند. انتخاب ذهنی است، بر اساس انتخاب ما از فناوری هایی که معتقدیم مهم هستند و برای خوانندگان InfoWorld بیشترین علاقه را دارند. InfoWorld وثیقه بازاریابی را برای انتشار نمی پذیرد و حق ویرایش تمام محتوای ارائه شده را برای خود محفوظ می دارد. همه سوالات را به doug_dineley@foundryco.com< ارسال کنید em>